Seks po katolicku - Fronda

Żyjący ok. 400 roku n. e. Buddhaghosa 2 , autor Ścieżki oczyszczenia, takskomentował powyższy fragment: „Od stóp do głów (...) wszystko, co możnadostrzec, to jedynie rozmaite nieczystości, na które składają się owłosieniegłowy i całego ciała itd., które po prostu cuchną, są okropne i odpychającewyglądem. Gdy pożywienie dociera do żołądka, tak długo, jakpozostaje niestrawione, przebywa w tej części ciała podobnej do zapchanegoszamba, ciemnej dziury, gdzie wieją wiatry przepełnione odrażającązgnilizną, straszliwie śmierdzące i ohydne. (...) Kiedy pozostaje strawioneprzez gorąco ciała, pożywienie nie pozostaje przemienione w złoto lubsrebro. (...) Lecz pokryte pianą i bąblami wypełnia odbyt, stając się kałem(...), a stając się moczem, wypełnia pęcherz. I oto uczeń ujrzy (...) ciałowystawione do kostnicy, martwe przez jeden, dwa, lub trzy dni, spuchnięte,niebieskawe, ropiejące, i niech je porówna ze swoim ciałem i pomyśli:«Zaprawdę również moje ciało podlega tym samym prawom, stanie sięjako to martwe ciało i nie pozostanie po nim nic lepszego»" 3 .Buddhaghosa rozwija dalej ten wątek, przedstawiając kilka sposobówwyobrażenia martwego ciała, które to wizualizacje mają uwalniać odinnych pożądań cielesnych; np. widok ciała porąbanego na kawałki powinienuwolnić od pożądania ciała pięknie zbudowanego; wyobrażaniesobie (myśląc: „to jest moje") ciała konsumowanego przez robactwo mapomóc tym, którzy zachwycają się własnym ciałem.Podsumowując więc, trwała radość i życiowe rozkosze w buddyzmieto podstawa.O ile, idąc śladem Chestertona, można jeszcze nawet czuć jakąś formęsympatii dla azjatyckich pogan, z ich nieodmitologizowanymi buddyzmami,uczciwością wobec własnej tradycji i samych siebie, to, w zależnościod strony pascalowskiego zakładu, którą się przyjmuje, zwulgaryzowanawersja tej wielogłowej azjatyckiej religii - europejski light-buddyzmbudzić może grozę i obrzydzenie, albo być ostatecznym krokiem w celuuznania bezsensu życia i świata.2Buddhaghosa - buddyjski mnich, w poszukiwaniu oryginalnych tekstów buddyjskichwyjechał z Indii na Cejlon, osiadł w najstarszym klasztorze wyspy, wiele lat studiowałbuddyjską literaturę kanoniczną, prowadził własną pracę komentatorską, w swejŚcieżce oczyszczenia skupił się na ideale buddyjskiego świętego i drodze do nirwany.3Cyt. za. D.M. Wulff, dz. cyt, s. 306-307.276FRONDA 44/45