Seks po katolicku - Fronda

Różowe chrześcijaństwoTej prawdy nie przełknąłby nikt ze współczesnych braci poszukujących,a sądzę, że nie przełknęłaby jej również spora część chrześcijan, dla którychbycie uczniem Chrystusa sprowadza się przede wszystkim do akceptowanianakazów zgodnej z rozumem, mieszczańskiej moralności. Sądząoni, że właśnie ta rozumność chrześcijaństwa świadczy o jego uniwersalizmie.Tego rodzaju chrześcijanie wolą raczej fałszować obraz Boga, upodabniającgo ile można do siebie samych, a więc do przepojonych ckliwymsentymentalizmem filantropów, niż pochylić się nad kłopotliwymi fragmentamiPisma. Bo przecież Ten, który nazwany został Królem Pokoju(Hbr 7,2), nie tylko przyniósł na ziemię pokój, ale też i miecz (Mt 10,34).Jak więc pogodzić ze sobą Jego sprzeczne, wydawałoby się, wypowiedzi?Otóż jak pisze w swej Krótkiej opowieści o Antychryście Włodzimierz Sołowjow:„pogodzić można je tylko w ten sposób, że przyjmuje się rozdzieleniepomiędzy dobrym albo prawdziwym pokojem, i pokojem złymlub fałszywym. I to rozdzielenie zostało w prosty sposób ukazane takżeprzez Tego, kto przyniósł prawdziwy pokój i dobrą wojnę: «...nie takjak świat daje, Ja wam daję». Oznacza to, że istnieje dobry, Chrystusowypokój, który Chrystus przyniósł na ziemię, ufundowany na rozdzieleniupomiędzy dobrem a złem, między prawdą i kłamstwem; i jest także zły,światowy pokój [mirskij mir], ufundowany na zmieszaniu, albo też zewnętrznymzjednoczeniu tego, co wewnętrznie sprzeciwia się sobie" 1 .Tymczasem jakakolwiek przemoc, przeciwstawianie się złu siłą, rugowaniego przemocą z przestrzeni publicznej, byłoby dzisiaj nie doprzyjęcia. Taki postulat byłby nie do pogodzenia z niemal powszechnieprzyjętym paradygmatem różowego chrześcijaństwa, by posłużyć się tutajcelnym określeniem XIX-wiecznego myśliciela prawosławnego KonstantynaLeontjewa 2 . Nie do pomyślenia jest dzisiaj wypełnianie obowiązkówwładzy biskupiej, w tym co bardziej niż wszystko inne należy do jej kompetencji- a więc nie do pomyślenia jest np. ekskomunika nałożona naparlamentarzystów przegłosowujących prawo do aborcji lub na uczestnikówhomoparady. Oczywiście owo nie do pomyślenia oznacza jedynie1W.S. Sołowjow, Tri razgovora i kratkaja povest ob antichristie, w: tenże, Sobranijesocinenij, t. VIII, Sankt Peterburg 1907, s. 530.2K.N. Leontjew, Sobranije socinenij, t. 8, Sankt Peterburg 1912, s. 200.ZIMA 2008 259