Seks po katolicku - Fronda

Nowożytny humanitaryzmWymownym paradoksem pozostaje wciąż fakt, że epoka, która w imięwywyższenia człowieka skazała religię na wewnętrzną emigrację, wszelkimisposobami redukując jej wpływ na kulturę, w rzeczywistości sprowadziłaczłowieka do poziomu ssaków, gadów i płazów. Homo naturalis,a więc homo sine Gratia to człowiek zredukowany do tego, co w nim czystozwierzęce. Nie sposób utrzymać tezy o wyjątkowości rodzaju ludzkiego,stojąc na gruncie współczesnego humanitaryzmu, zajmującego,w najlepszym przypadku, indyferentną postawę wobec zagadnień religijnych.Możliwe jest tylko jedno z dwóch: albo schylić swój kark przedAbsolutem, uznając potrzebę dopełnienia swej zwierzęcości przez jakiśelement pozaświatowy, albo pozostać zwierzęciem, niczym się od nichjakościowo nie różniąc.Przeciwko temu stwierdzeniu można by oponować, odwołując się dotych cech, które tradycyjnie uznaje się za wyróżnik człowieka. I tak, klasycznymprzykładem jest odwoływanie się do ludzkiej rozumności, którarzekomo stawia człowieka wysoko ponad królestwem zwierząt. Jednaktego rodzaju apologia musi się rozbić o ten prosty fakt, że inteligencja,czyli zdolność do uczenia się, wcale nie jest cechą charakterystyczną człowieka,gdyż dzieli on ją z innymi naczelnymi, natomiast z tego, że potrafimyprzechytrzyć szympansa nie wynika jeszcze, że nasza intelektualnaprzewaga nad nim jest natury jakościowej, a nie jedynie ilościowej - podobniejak nie wynika to z faktu, że potrafimy tworzyć bardziej skomplikowanestruktury społeczne niż mrówki, pszczoły czy innepodobne im owady. Nasz rozum różni się od rozumuszympansa dokładnie w taki sam sposób, w jaki naszaszyja różni się od szyi żyrafy. Jeszcze bardziej wątpliwepodstawy ma powoływanie się na sferę uczuciowączłowieka, bowiem ta sprowadza się do tych samychprocesów chemicznych w organizmie człowieka,psa i większości pozostałych ssaków. Człowiek tozwierzę i, jeśli nie rozstrzygnie on podstawowychzagadnień metafizycznych, pozostanie zwierzęciem(łac. bestia) na zawsze.258 FRONDA 44/45