Seks po katolicku - Fronda

nie pojęć: „izbę nazywano izbą, a dziurę... nazywano dziurą" W naszymświecie dzieje się coś gorszego - dowodzi niezmordowany filozof. „Człowiekutracił dawną klarowność. Jego izba urosła do rangi «Królestwa Bożegona ziemi», dziurę zaś zaczęto nazywać «nową Ewangelią»". (Odkrywamytutaj dość srogą polemikę z Tołstojem).Lecz chrześcijaństwo bez Chrystusa i bez Dobrej Nowiny o prawdziwymi osobistym zmartwychwstaniu „jest w gruncie rzeczy tym samym,co pusta przestrzeń, niczym zwykła dziura wydrążona w chłopskiej izbie".Jednym słowem, w moim przekonaniu dziś, bardziej niż kiedykolwiek,mamy do czynienia z kulturą czystego i zwyczajnego „otwarcia" wolnościbez treści, egzystencjalnej pustki. I jest to największą tragedią naszychczasów. Tym większą tragedią, im więcej temu „nic" tej „otwartości" tym„dziurom" z zamiłowania do dialogu, przykleja się jakieś złudne chrześcijańskieetykietki. Poza Chrystusem jako konkretną Osobą, żywą rzeczywistościąi wydarzeniem istnieje jedynie ludzka „pustka" i rozpacz.W Chrystusie, który jest pełnią Ojca, człowiek odnajduje swoje spełnieniei swą jedyną nadzieję.KARDYNAŁ GIACOMO BIFFITłumaczenie: ks. Robert SkrzypczakZIMA 2008