Seks po katolicku - Fronda

utrwaleniu pamięci o zacnych i znamienitych osobach - o lokalnym jednakznaczeniu - które to przyczyniły się do rozwoju rejonu, z którym onsam był związany. I tak napisał Żywot świętego Berchariusza (wspomnianegopierwszego opata Montier-en-Der) i Żywot św. Basoli wyznawcy,a także Przeniesienie i cuda tegoż świętego Basoli, Żywot św. Frodoberta(pierwszego opata i założyciela Montier-la-Celle), Historię przeniesieniarelikwii tegoż św. Frodoberta oraz Żywot Mansueta (pierwszego biskupaToul), a także wspomniany już Żywot Waldaberta. Jak więc widać, Adsotrzymał się zazwyczaj formuły, której użył, pisząc o Antychryście, czyliprzedstawiania postaci poprzez opis jej życia.Przechodząc zatem do interesującego nas utworu, należy stwierdzić,że przyjmuje się, iż Adso napisał swoje dziełko o Antychryście przedrokiem 954 na wyraźne życzenie królowej Gerbergi, żony ówczesnegokróla Ludwika IV Zamorskiego. Data ta jest określona przez to, iż właśniew tym roku zmarł król, o którym Adso wspomina pobieżnie w nociededykacyjnej. Wydaje się jednak, że można ją przesunąć jeszcze kilka latwstecz, bowiem we wspomnianym wstępie Adso chwali także kapelanakrólewskiego Roryka, który w roku 949 został już biskupem - tak więclist musiał zostać napisany jeszcze i przed tą datą.Sam tekst jest wzorcowym przykładem powiązania oczekiwań wielkiegokróla końca czasów z dworem francuskim (stanowi też być możejakąś parafrazę, zbudowaną w nawiązaniu do przypisywanej św. Remigiuszowiprzepowiedni odnośnie do losów Francji). Była to również zapewnesubtelna forma pocieszenia ze strony Adsa i odpowiedź na lęki samejkrólowej o tron, losy królestwa i jej synów, dające się wyczuć w nociededykacyjnej listu, które to w powiązaniu z pojawiającymi się w tamtymokresie coraz silniejszymi tendencjami do oczekiwania na koniec świata,w związku ze zbliżającym się wówczas rokiem 1000, mogły ją pobudzićdo zainteresowania się postacią Antychrysta (często bowiem w takichprzypadkach lęki wyrażają się przez uciekanie przed problemami w mistycyzmi szukanie wyjaśnienia bieżących problemów w odniesieniu doporządku wyższej rzeczywistości). Jak się zresztą później okazało, lękikrólowej nie były nieuzasadnione, bowiem francuska dynastia Karolingów(potomków Karola Wielkiego) wygasła właśnie na Ludwiku V, któryzostał pozbawiony tronu w roku 987 - czyli około 40 lat po napisaniuponiższego traktatu i jeszcze za życia samego Adsona - przez Hugona236FRONDA 44/45