Seks po katolicku - Fronda

godności królewskiej, czym wywołuje Antychrysta, poprzedzonegoprzez Hipokryzję oraz Herezję (zaprezentowane jako alegorie). PoczątkowoAntychryst składa śluby pokory i wyrzeka się żądzy władzy. Jednakżepod świeckim ubraniem ukrywa zbroję. Niebawem napada nakróla Grecji, przekupuje króla Francji. Król Niemiec wydaje się odpornyna korupcję, lecz przekonują go cuda: uzdrowienie kaleki, wyleczenietrędowatego, a po wskrzeszeniu umarłego przyłącza się do Antychrysta.W dalszej kolejności nawraca się Synagoga i Antychryst zostaje władcąświata. W pewnym momencie pojawiają się dwaj świadkowie Boga: Henochi Eliasz, którzy demaskują Antychrysta: non est Christusl i sprawiają,że Żydzi przyłączają się do chrześcijan. To właśnie Synagoga nazwiefałszywego mesjasza Antychrystem. Dwaj świadkowie za wszystko płacążyciem. Historia kończy się ucieczką Antychrysta oraz tym, że oszukanichrześcijanie, gorzko żałując, powracają na łono Eklezji. Wiadomo na koniec,że Antychryst żyje, lecz nikt nie wie gdzie.W innej sztuce ludowej pod tytułem Przyjście Antychrysta, powstałejw Chester w Anglii, główny bohater naśladuje cuda, znaki i słowa Zbawiciela.Parodiuje Jego misterium paschalne, udając swoją śmierć orazzmartwychwstając nagle w obecności czterech innych królów, czymwprawia ich w zdumienie. Następnie przyzywa Ducha, urządzając cośw rodzaju anty-Pięćdziesiątnicy. Początkowo zachowuje się jak święty,potem jednak, pod wpływem dysputy z dwoma świadkami z nieba, wpadaw furię, powodując masakrę chrześcijan. Ostatecznie zostaje zabityw walce z Archaniołem Michałem. Kończący przedstawienie taniec demonówznajduje finał w zaciągnięciu Antychrysta do piekieł.Charakterystyczną cechą średniowiecznego Antychrysta jest jego pociągający,uwodzący sposób bycia. Stara się we wszystkim upodobnić siędo Chrystusa. Jego fałszywy wygląd demaskują dwaj świadkowie (postaciz Apokalipsy). Wśród znaków końca świata, obok kataklizmów i wstrząsówspołecznych, bywa ukazany upadek moralny Kościoła. Zazwyczajpojawieniu się Antychrysta towarzyszą dwie postaci, wywodzące sięz tradycji żydowskiej, znane dobrze Ojcom, takim jak Augustyn czy Hieronim- mianowicie Gog i Magog. Są to personifikacje wszelkiej podłości,gotowe na ostateczny bój. Ich koniec, podobnie jak Antychrysta, jestprzesądzony, niemniej zdążą zadać chrześcijanom wiele cierpień.216FRONDA 44/45