Seks po katolicku - Fronda

należało odgadnąć „tę rzeczywistą", odkryć inne źródła, zinterpretowaćna nowo wszystko to, w co dotąd wierzył Kościół. W efekcie mamy corazto nowe hipotezy, toniemy w dżungli sprzeczności, nauki biblijne zaś niestudiują już tego, co święty tekst mówi, ale co powinien mówić. W tymwzględzie Ratzinger nie ma wątpliwości: antychrystami są „intelektualiści"którzy zmierzają do zbudowania swego własnego, „lepszego" chrześcijaństwa.Przed takimi należy „bronić wiary prostych ludzi".Inną okazją do podjęcia tematu Antychrysta przez Josepha Ratzingerabyła prezentacja słynnego dokumentu Jana Pawła II Pamięć i pojednanieo winach przeszłości Kościoła (Rok Jubileuszowy 2000). PrefektKongregacji Wiary w słowie wstępnym powołał się na 33. pieśń o czyśćcuz Boskiej komedii Dantego, w której to na wozie Kościoła autor umieściłtakże Antychrysta. Z tej to przyczyny, jak powiedział Ratzinger, „Kościółzawiera także w sobie swe przeciwieństwo" i przez to pokazuje sięzbrudzony w swoich dziejach. Zawsze wszelako ma świadomość swychwłasnych grzechów - co oczywiście nie wystarcza jego przeciwnikom,by zrezygnować z oskarżeń. Najmocniejsze oskarżenia, jak dotąd, padałyze strony protestantów, którzy osądzali go jako całkowicie zepsutyi zniszczony, i w związku z tym nie mogący być dłużej owczarnią Chrystusa,będący zaś wręcz narzędziem Antychrysta, rodzajem anty-Kościoła.Oświecenie wzmogło jeszcze bardziej te oskarżenia, mówiąc już nietylko o anty-Kościele, ale o przyczynie wszelkiego zła ludzkości. GrzechyKościoła urosły wówczas do rangi mitologii. Tym większym zaskoczeniembył akt pokuty i prośby o przebaczenie za wyrządzone krzywdypodjęty przez Jana Pawła II w roku Jubileuszu 2000. Zamarli wówczasw osłupieniu nawet najbardziej zagorzali antyklerykałowie. Kościół okazałsię kimś, kto zamiast polemik z adwersarzami, wybiera nawrócenie,stając po stronie swego Pana.Tego samego roku kardynał Ratzinger przekazał niezwykle cenne uwagikatechistom i ewangelizatorom. Powiedział wówczas, że Antychrystmówi zawsze we własnym imieniu i swą działalnością zasłania Jezusa.Podejmując się zadania ewangelizacji, można szukać własnego posłuchui własnej satysfakcji, starając się rozciągnąć władzę na nowe jednostkii instytucje. Można też służyć dobru osoby, ustępując we wszystkim miejscaTemu, który jest Życiem. Jezus w swej działalności wszystko odnosiłdo Ojca, każde Jego słowo i czyn podejmowane były z myślą o woli BogaZIMA 2008201