Seks po katolicku - Fronda

swastykę, krzyż, orła w koronie. Moja najbliższa koleżanka wymyśla tytułutworu, który ma zamiar wykonywać w nowym żeńskim zespole: „Bóg,honor i czyste majtki". Ale śmieszne, bardzo nam się podoba, o to właśniechodzi! Obnażmy ten narodowy absurd, tę wydumaną dumę, obśmiejmyto polskie męczeństwo, Chrystusa narodów, przedmurze chrześcijaństwa,łagry i obozy, pierścionki z orłem w koronie, obraz z Jasnej Góry,wieszczów, papierowe chorągiewki dla papieża i mazowieckie łany zbóż.Jesteśmy ponad tym wszystkim. Jesteśmy wielcy i bardzo z siebie zadowoleni.Wiosna 1990Czym jest dla mnie Polska, gdy wracam do domu po pobycie w Paryżu?Razowym chlebem i kiszonymi ogórkami. Tylko tyle.Lato 1994Teraz, gdy wróciłam do Kościoła katolickiego i czytam na serio Biblię,oburza mnie krzyż na szubienicy. Jednak na wybory nie chodzę nadal,politykę mam głęboko gdzieś i nadal nie mam zamiaru kupić flagi, byją wywieszać 3 maja lub 11 listopada. Jaka ojczyzna? Jaki orzeł? „Bóg,Honor, Ojczyzna" nadal uważam za hasło dobre dla spacyfikowanych jużskinheadów. Dyskutujemy w szerszym gronie na temat Polski i II wojnyświatowej. Stoję wciąż na stanowisku, że nie należy walczyć w obroniekraju i tym razem podpieram się - jako walcząca neofitka - PismemŚwiętym. „Moja ojczyzna jest w niebie" - mówię głośno. Jest mi więcwszystko jedno, gdzie mieszkam, obojętny mi język, jakim mówię - totylko kwestia umowy i przypadku.Obchodzimy - jako Polska - 50. rocznicę wybuchu Powstania Warszawskiego.Mieszkam na Nowym Mieście w Warszawie. Jest popołudnie,zbliża się wieczór. Pod moimi oknami słyszę gwar, ludzie idą świętowaćpod pomnik na Placu Krasińskich. Myślę o tej imprezie z pogardą.Kolejny apel, świętowanie przegranej, walki bez sensu, śmierci w imięabsurdu. Gorszy mnie widok kościoła garnizonowego przy ulicy Długiej,odmawiam żołnierzom ich miejsca na modlitwę i posiadania kapelanówwojskowych. Odmawiam prawa do wojny jakiejkolwiek i bycia żołnie-190FRONDA 44/45