Seks po katolicku - Fronda

o kobietach z Ravensbruck. Prycze, niekończącesię apele, zimno, błoto, chodaki, tyfus, wszy,pasiaki, owczarki niemieckie, głód, druty kolczaste,kromka chleba.Wiosna 1979Z koleżankami z klasy dowiadujemysię o obozie rowerowym organizowanymlatem przez ZHP. Wpadamyna pomysł, żeby na niegow czwórkę pojechać. Będzie fantastycznie,będziemy mieszkaćw namiotach, jeździć na rowerachi jeść z menażek! Noi będziemy razem! Nie mogę doczekać się lata. Podekscytowana przedstawiamplany rodzicom. Nic z tego, przepłakuję całe popołudnie. Tatazagniewany nawet nie usiłuje mi tłumaczyć, o co chodzi. Nie rozumiem,co to znaczy „czerwone harcerstwo", wcale mnie to nie interesuje. Chcęmieć mundur, spać w namiocie w środku lasu, być z koleżankami.Moje przyjaciółki pojechały i wróciły opalone, rozgadane i roześmiane.Chodziły potem na zbiórki. Ja wiedziałam tylko tyle, że to nie jestprawdziwe harcerstwo i że ma to jakiś związek z Archipelagiem GUŁag,który owinięty w gazetę i głęboko schowany czytał tata. To zakazane miprzez ojca harcerstwo miało coś wspólnego z tym wszystkim, czego niewolno było głośno mówić, z historią, o której mówiono szeptem.Zima 1981Jak fajnie jest przeżywać takie sytuacje w grupie dzieciaków! Nic się nierozumie, niebezpieczeństwa się nie czuje, ale dzieje się coś innego niżzwykle. Nie muszę iść jutro do szkoły - to pierwsza myśl. Z okna widzęwóz opancerzony i żołnierzy. Z koleżankami i kolegami stoimy przezchwilę na klatce schodowej i podnieceni chichoczemy. W domu co innego,jest cicho. Rodzice nie tłumaczą mi szczegółów: jestem najmłodszymdzieckiem, które zawsze już będzie pod szczególną ochroną i nigdy nie186FRONDA 44/45