Seks po katolicku - Fronda

Wszystkich elektryzują kolejne procesy pokazowe,podczas których skazani na śmierćzostają najbliżsi współpracownicy Stalina: Kamieniew,Zinowiew, Ryków. Oskarżeni przyznająsię do najbardziej nieprawdopodobnychzarzutów. Wiosną 1938 roku w trakcie następnejsfingowanej rozprawy sądowej na ławieoskarżonych zasiada niedawny „ulubieniec partii"Nikołaj Bucharin. Kiedy w 1928 roku ukazałosię pierwsze czterotomowe wydanie dziełzebranych Michaiła Kolcowa, autor poprosiło napisanie wstępu właśnie Bucharina. Teraz, po dziesięciu latach, Kolcówpisze o procesie swego przyjaciela tekst do „Prawdy".Artykuł nosi tytuł Morderca z pretensjami. Kolców nazywa Bucharina„zdrajcą i szpiegiem", „faszystowskim agentem", „prawicowo-trockistowskąprostytutką polityczną", „gnuśnym chrystusikiem" i „zdradliwie podłymmordercą" który „ponosi odpowiedzialność za nieskończoną liczbękoszmarnych, krwawych zbrodni, jakich nie zna historia" Kończy swójtekst stwierdzeniem, że Bucharinowi „nie uda się umyć swych akademickichrączek. Są to rączki we krwi. To ręce mordercy". Oskarżony zostajeskazany na śmierć.Jefimow jakby tego wszystkiego nie pamięta. Gdy mówi o pobycie brataw Hiszpanii, wspomina, że to Kolców organizował obronę Madrytu lubwalczył bohatersko pod Toledo. Kiedy opowiada o stalinowskich czystkach,przywołuje obraz brata zdezorientowanego i nie mogącego pojąć,co się wokół niego dzieje, pytającego wciąż, dlaczego tak wielu zasłużonychi dobrych działaczy jest nagle aresztowanych.Jefimow nie ma takich zaników pamięci, gdy mówi o sobie. Nie ukrywa,że rysował propagandowe karykatury łańcuchowych psów imperializmu,krwiożerczych kapitalistów, dyszących żądzą mordu rewanżystów,Denikina, Piłsudskiego, Churchilla, Trumana, Eisenhowera, Sołżenicyna...Rok 1938 stanowi apogeum sławy i wpływów Kolcowa. Sukcesy przychodząjeden za drugim. Jego Dziennik hiszpański wychodzi drukiem i stajeZIMA 2008 1 75