Seks po katolicku - Fronda

myślenia, które Kościół czasem nieopatrznie przyjmuje. Z biegiem latzaczyna się je postrzegać jako poglądy Kościoła, choć są obce Ewangelii.Naszym zadaniem jest wyrzucać wszystko, co nie ma źródła ewangelicznegoi sięgać do źródeł, do Biblii.Czy to znaczy, że Kościół nasiąknął myśleniem, które nie jest chrześcijańskie?- Nasiąknął myśleniem manichejskim. Doszło do pewnych uproszczeń- cielesny wymiar grzechu połączono z grzeszną cielesnością i tak ciałozaczęło się kojarzyć z grzesznością. Czasami jest tak, że myśl wyrażonaw jednym kontekście zostaje wykorzystana w kontekście innym i takdochodzi do nieporozumień. Dam przykład z rekolekcji: małżonkowiepytali się mnie, jak to jest z seksem oralnym, bo słyszeli argumentacjęw Kościele, że narządy rodne mają służyć swojemu celowi, a celem narządówrodnych jest prokreacja, więc nie są one do pieszczenia i całowania,ale do rozmnażania. Takie celowościowe myślenie jest w zasadzie prawdziwe,ale idąc tym tropem, powiemy, że piersi są do karmienia, więc teżnie do całowania, a ręce są przecież do pracy, więc po co w ogóle mamycałować rękę kobiety?No to gdzie w końcu mamy się całować? Bo przecież nawet usta są dojedzenia...- No i do mówienia... Takie myślenie - pokazujące sens i cel naszego ciała- kiedy zostaje przeniesione na inną płaszczyznę, prowadzi do nieporozumień.Pozornie logiczna, jak by się wydawało, argumentacja prowadzido absurdu. Odmiennym przypadkiem są pewne reguły wyrażone w KatechizmieKościoła Katolickiego, na przykład odnośnie do masturbacji,które zwracają uwagę na fakt, że czym innym jest wchodzenie w relacjęz drugą osobą - między mężem i żoną - poprzez narządy rodne, a czyminnym samotne przeżywanie przyjemności, które nigdy tym samym niebędzie i zamiast radości i szczęścia zostawi pustkę, poczucie niespełnieniaw życiu. Tutaj taka argumentacja jest na miejscu. Trzeba jednak uważać,o czym się mówi, by nie doprowadzić do chaosu w Kościele.ZIMA 200815