Seks po katolicku - Fronda

pasterzy i nauczycieli. Będzie to możliwe, o ile ci będą gotowi porzucićurzędnicze i menadżerskie nawyki działania i powrócą do życia Słowemi objaśniania jego treści.Trzecia rana na boku Chrystusa:Brak jedności pomiędzy biskupamiJedność wypływająca z miłości - oto jedno z najbardziej fundamentalnychpoleceń, jakie Jezus pozostawił swoim Apostołom. W Kościelepierwotnym przejawiała się ona w silnych więziach biskupów z papieżem,z ludem swych diecezji oraz pomiędzy nimi samymi. Jedność, owonajcenniejsze dobro Kościoła, wyrażała się w osobistych znajomościachmiędzy pasterzami poszczególnych Kościołów lokalnych, w intensywnejwymianie korespondencji, we wzajemnych odwiedzinach oraz w częstychSoborach i Synodach. Jej brak Rosmini przypisywał ambicji wyrażającejsię przywiązaniem do własnych przedsięwzięć, do władzy oraz dodóbr materialnych.Nie da się, w jego przekonaniu, pogodzić troski o lud chrześcijańskiz żądzą władzy. Jedyny radykalny środek zaradczy widział w wyrzeczeniusię dóbr materialnych przez diecezje. Atakował ze szczególną siłą ideetzw. Kościoła narodowego, gdzie „episkopat nie jest już bodaj spostrzeganyjako kolegium pasterskie, lecz jako pierwsze ciało w państwie; stałsię bowiem urzędem politycznym albo radą państwową... Taki narodowycharakter Kościoła oznacza całkowite zniszczenie jakiejkolwiek katolickości"18 . Włączenie się w odgrywanie ról politycznych łączy się z ryzykiempoddaństwa biskupów względem władcy, jak również wytwarzaniasię postaw nienawiści czy rywalizacji w stosunku do nich samych.Czwarta rana na prawej stopie Chrystusa:Prawo do nominowania biskupów odebrane księżom i wiernym a uzurpowaneprzez sity polityczneTej ranie Rosmini poświęca wiele uwagi. Według niego, przyczyną wielkiegokryzysu chrześcijaństwa w średniowieczu było pozostawienie mianowaniabiskupów w rękach władców. Źródeł tego problemu doszukujesię on w tym samym, co powyżej: w duchowieństwie bogatym i zarzą-18CP, nr 71, s. 205-206.110FRONDA 44/45