Seks po katolicku - Fronda

stanowiska, zdolnego odpowiedzieć na wyzwania czasów.W dzisiejszej epoce wszechobecnego panseksualizmu taką odpowiedziąjest właśnie „teologia ciała".Nie jest przypadkiem, że temu zagadnieniu Jan Paweł II poświęcił130 katechez środowych wygłaszanych podczas pięciulat w czasie audiencji generalnych. Nie jest też przypadkiem, żetemat ten rozwinął Benedykt XVI w swej pierwszej encykliceDeus Caritas est (Bóg jest Miłością). Benedykt sprzeciwia siętwierdzeniu Nietzschego, że chrześcijaństwo ukatrupiło erosa- wręcz przeciwnie, ono tchnęło w niego nowego ducha. Papieżdowartościowuje erosa - miłość fizyczną, pisząc o koniecznościwzbogacenia jej o wymiar agape - miłości duchowej.Nauczanie Jana Pawła II i Benedykta XVI o płciowości bardzomocno osadzone jest w antropologii biblijnej. Jesteśmy istotami cielesno--duchowymi. Nasza duchowość przejawia się więc również przez nasząseksualność. Ta ostatnia, jeżeli przeżywana jest w zgodzie z zamysłemBożym, może nabrać wymiaru sakralnego. Seks może stać się modlitwą.Nieprzypadkowo najbardziej mistyczna księga Biblii, czyli Pieśń nadPieśniami, jest zarazem intymnym utworem miłosnym o silnym zabarwieniuerotycznym (w Singapurze była nawet zakazana jako dzieło pornograficzne).Wróćmy do ojca Salija. W swojej odpowiedzi udzielonej strapionejkobiecie nie ogranicza się on do porad natury seksualnej, ale ukazuje duchowywymiar ludzkiej płciowości. Pisze, że jeśli katolicką etykę seksualnąpostrzegamy jedynie w formie rygorystycznych zakazów, to traci onaswoją duszę - słusznie budzi nieufność i odrazę, jawi się jako bezdusznytrup. Tymczasem duszą tej etyki jest niezwykłe przeświadczenie o ponadziemskiejgodności człowieka i o niewiarygodnym wręcz zaufaniu,jakim obdarzył nas Bóg, stwarzając nas na swój obraz i podobieństwooraz obdarzając nas zdolnością do dawania nowego życia. Sakramentalnemałżeństwo jest jakby odwzorowaniem wewnętrznego życia TrójcyŚwiętej - w małżeństwie również zjednoczone są trzy osoby: mąż, żonai sam Bóg, który jest źródłem miłości między nimi. W takim związku aktmiłosny staje się nie tylko aktem cnoty, lecz aktem sakramentalnym.Człowiek jako istota grzeszna ma tendencje do wprowadzania nieporządkuw różne sfery swojego życia, także w dziedzinę płciowości.10FRONDA 44/45