Seks po katolicku - Fronda

Kalwarii. Rosmini rozpoczyna odopisu rany najbardziej widoczneji rzucającej się w oczy, by w dalszejkolejności przejść do innych,stanowiących przyczynę jednadla drugiej. Ostatnia rana stanowiprzyczynę ostateczną i najistotniejsząnadużyć i wszelkich nieszczęśćtrapiących Kościół.Celem traktatu jest nadzieja naprzezwyciężenie tego wszystkiego,co miało ograniczać i osłabiać ewangelizacyjnąmisję Kościoła. Schematrozważań autora jest następujący:najpierw przedstawia sposób życiaKościoła pierwszych wieków, następnie wskazuje na przełom wywołany„zwrotem konstantyńskim" odmieniającym szczęśliwe lata pierwotnejwiary chrześcijan, w dalszej zaś kolejności następuje opis rany, pokazanieśrodków zaradczych, a wreszcie przejście do kolejnej rany, będącejdalszą przyczyną tej zaprezentowanej. Przyjrzyjmy się pokrótce zranionemuciału świętego Kościoła:Pierwsza rana na lewej dłoni Zbawiciela:Podziały pomiędzy duchowieństwem i wiernymi w liturgiiJakby nie brzmiało dziwnie, chodzi tutaj o poczucie wyobcowania pomiędzyduchownymi i świeckimi, ujawniające się zwłaszcza w sprawowaniuBożego kultu, a w konsekwencji o wyobcowanie samych czynnościliturgicznych. Duchowni, według Rosminiego, zapomnieli o swej powinnościwyjaśniania ludziom dogłębnych znaczeń sprawowanych obrzędówliturgicznych, a zwłaszcza zapomnieli o czymś fundamentalnym: żeChrystus chciał włączyć w modlitwę i sprawowanie dziękczynienia całylud Boży. „Ten obrzęd, z którym Bóg powiązał swoją łaskę, który miałuzdalniać ludzi do dawania świadectwa o naukach moralnych, które byłyim przekazywane, nie stanowi jedynie widowiska do oglądania, w którymlud jedynie uczestniczy poprzez obserwowanie tego, co się dzieje, nie stającsię ani częścią, ani aktorem na tej religijnej scenie... Ponieważ istnieje106FRONDA 44/45