Seks po katolicku - Fronda

Święcenia kapłańskie przyjmuje rok potem w katedrze w Chioggii.Św. Jan Bosco powie o nim: „Nie przypominam sobie, abym widział jakiegośksiędza, który by odprawiał mszę z taką pobożnością i troską,jak Rosmini. Widać w nim było żywą wiarę, z której czerpał miłość, łagodność,skromność i zewnętrzną powagę" 7 . Antonio Rosmini kierowałsię tzw. „zasadą pasywności" (principio di passivita), w zgodzie z którąfundamentalną rolę w życiu odgrywa nastawienie kontemplatywne, czyliciągłe nawrócenie i oczyszczanie duszy oraz poszukiwanie zjednoczeniaz Bogiem. Z tego wynikała inna postawa, wedle której jeśli Bóg poprzezróżne okoliczności zasugeruje jakąś określoną działalność, to należy jąpodjąć i uznać za rodzaj powierzonej misji, jakakolwiek by ona była. Odpowiadato głębokiemu nastawieniu Rosminiego do poszukiwania corazto ściślejszej więzi z wolą Boga.Kolejne lata są dla niego czasem intensywnych przyjaźni między innymize słynnym włoskim pisarzem Alessandro Manzinim czy też księciemGustavo Cavourem - bratem Camillo, będącego jednym z czołowychprotagonistów zjednoczenia Italii w 1871 roku. W Mediolanie kontynuujestudia politologiczne, działalność publicystyczną i społeczną, którą tonagle przerywa i wycofuje się na kilkumiesięczny czas odosobnienia (odlutego do listopada 1828 roku) w okolice Domodossola, na wzgórze zwaneKalwarią. Tam oddaje się całkowicie postom, modlitwie, milczeniuoraz lekturze, utrzymując jedynie kontakt listowny z wybranymi osobami.Tam nabierze wyrazu jego życiowa opcja preferencyjna: „Przedkładajto, co wieczne, nad to, co tymczasowe, abyś mógł zbudować najpierwfundament, a potem budynek, (...) najpierw miłość, a potem wiedzę" 8 . Nakoniec swego życia złoży na ręce Manziniego swój duchowy testamentujęty w trzy słowa: „adorować, milczeć, cieszyć się" (adorare, tacere, godere).Czytelnik, który nie znuży się opowieścią o Rosminim, poznawszydalsze okoliczności jego życia, pojmie głęboki sens tejże maksymy.Tam, w odosobnieniu wzgórz Domodossola, tworzy się projekt założeniadwóch zgromadzeń zakonnych: męskiego Instytutu Miłości (Istitutodelia Carita - założonego wraz z o. Loewenbruckiem i innymi czterematowarzyszami, aprobowanego przez papieża Grzegorza XVI w 183978G. Pagani, G. Rossi, La vita di Antonio Rosmini, t. 1, Rovereto 1959, s. 189.Epistolario completo, Casale Monferrato, tip. Pane 1892, vol. 2, s. 477.ZIMA 2008 101