FRONDA

stwa nowych chrześcijan była zupełnie oczywista, natomiast wśród wychowanychw poszanowaniu nawet najdrobniejszych przepisów prawa Żydówwzbudzała ogromne wątpliwości.Jak zareagowali inni Apostołowie i środowiska pierwszych chrześcijan nataką dość szokującą z perspektywy tradycji religijnej, w jakiej żyli, propozycjęBoga?Wywołało to bardzo ożywioną dyskusję, wręcz spory nawet między samymiApostołami. Były dwie, bardzo silne na początku, grupy chrześcijan: takzwani judeochrześcijanie, czyli chrześcijanie pochodzenia żydowskiego, i takzwani helleniści, czyli chrześcijanie, którym tradycje żydowskie były zupełnieobce. Między jednymi a drugimi dochodziło do silnych tarć, w szczególnościw kwestiach dotyczących zachowywania przepisów rytualnych czy właśnietych dotyczących koszerności. Ich świadectwem są liczne teksty z DziejówApostolskich czy pism Św. Pawła. Próbą przezwyciężenia kryzysu był takzwany Sobór Jerozolimski, kiedy to zebrani na naradę Apostołowie ustalają,żeby nie nakładać na nowo ochrzczonych nic, co nie jest konieczne, a jakokonieczne wyliczone zostało „powstrzymywanie się od ofiar składanychbożkom, od krwi, od tego, co uduszone, i od nierządu" (na temat tego, co tokonkretnie miałoby oznaczać, prowadzone są długie dyskusje). Całą resztęspraw związanych z przepisami rytualnymi pozostawiano do rozstrzygnięciakażdemu z osobna. Dla większości nowych chrześcijan były to zwyczaje takobce, a do tego tak niezrozumiałe, że nawet te, które niosły ze sobą pewnewartości, zostały odrzucone.Chrześcijaństwo odrzuciło więc jednoznacznie kwestie koszerności? Czy cośprzetrwało w tradycji Kościoła jako echo tych zasad?W pierwotnym Kościele zastanawiano się, co zrobić z dziedzictwem judaizmuw tym względzie. Dość jednoznacznie są natomiast odrzucane wszystkie żydowskieprzepisy rytualne. I im mniejszy wpływ na tworzenie się chrześcijaństwamieli wyznawcy pochodzenia żydowskiego, tym radykalniejsze byłyoceny tego, co judaizm w sferze rytualnej do chrześcijaństwa wniósł. NaZIMA 2006 59