FRONDA

czątkowo miały one zapewnić higienę i chronić przed okrucieństwem w czasieuboju. Stanowiły o możliwie bezbolesnym sposobie zabijania, zachowaniuwyjątkowej czystości, badaniu stanu wnętrzności zabitego zwierzęcia w poszukiwaniuniepokojących symptomów mogących świadczyć o jego chorobie,a w rezultacie możliwym zagrożeniu zdrowia konsumenta. Dla zaoszczędzeniabólu stawiane były najwyższe wymogi, jeśli chodzi o fachowość masarzai ostrość jego noży (wg przepisów nóż nie może mieć nawet najmniejszej rysy,szczerby czy plamki rdzy). Z czasem przepis przysłonił swój własny sens i jeślimasarz zauważyłby, że zabił bydlę nożem z rysą, zobowiązany jest pod sankcjąutraty uprawnień nadawanych przez rabina do wyrzucenia całej zabitej sztuki.Tak zabite zwierze traktowane jest na równi z padliną.Jak w takim razie było z koszernością u Jezusa? Czy stosował się do jejzasad? Słynne jest zdanie, kiedy gorszy faryzeuszy, mówiąc, że nie to, cowchodzi do człowieka - czyli pokarm - ale to, co z niego wychodzi - czylisłowa i czyny - jest nieczyste.Nie ma tekstów biblijnych jednoznacznie świadczących o tym, żeby Jezusrobił cokolwiek wbrew obowiązującym za Jego czasów prawom koszerności.Gdyby coś takiego miało miejsce, z całą pewnością natychmiast byłoby towychwycone, a On zostałby oskarżony o łamanie prawa. Należy jednak pamiętaćo dwu sprawach. Po pierwsze, żył On w warunkach, które większośćtych przepisów racjonalnie uzasadniały. Po drugie, ostro piętnował bezmyślneich przestrzeganie, niekiedy ze szkodą dla drugiego człowieka, a najczęściejbez pożytku dla kogokolwiek. Jednym z najbardziej jaskrawych przykładówpodejścia Jezusa do spraw koszerności i czystości jest przypowieśćZIMA 200667