FRONDA

kurczowo trzymać Zbawiciela,gdyż o ile Jego mocą może zostać porwanydo trzeciego nieba, o tyle w oparciu o własnąmoc może jedynie stoczyć się do ostatniego kręgupiekła. Dlatego autentycznym mistykom zawsze towarzyszy„oścień", czy to w postaci konkretnej upokarzającej przypadłości,czy przynajmniej w postaci dogłębnej świadomości własnej natury.Dzięki temu obca im jest taka mistyka, która skłania do skupiania sięna sobie, do szukania w zjawiskach nadprzyrodzonych dowodów na swąwyjątkowość, mistyka samozadowolenia i pychy.Droga autentycznie chrześcijańskiej mistyki, którą proponuje nam Paweł,to droga przeznaczona dla słabeuszy, gdyż tylko oni są na tyle słabi, by nie opieraćsię Temu, który może zechcieć porwać ich do swego nieba. Mocni próbująwspiąć się tam sami, czego znakiem są ich alpinistyczne przechwałki. Ich wspinaczkazazwyczaj kończy się dla nich bolesnym upadkiem w „sztuczne raje".Ostatnia podróżNiedługo po napisaniu Drugiego Listu do Koryntian Paweł udał się doRzymu. Tam został aresztowany jako jeden z przywódców groźnej dlaImperium Romanum sekty żydowskiej. Z celi więziennej pisał do swegowiernego ucznia Tymoteusza: „W pierwszej mojej obronie nikt przy mnie niestanął, ale mnie wszyscy opuścili: nich im to nie będzie policzone! NatomiastPan stanął przy mnie i wzmocnił mnie" (2 Tm 4, 16n). Rzymski sąd skazał gona śmierć. Ponieważ był obywatelem rzymskim, miał prawo zostać ścięty.Nikt nie wznosił okrzyków na cześć Pawła, gdy kładł głowę pod mieczemkata. Słaby, cherlawy, udręczony, po ludzku osamotniony, konałApostoł pogan, aby rozpocząć podróż do trzeciego nieba, tam, gdziejako pierwszy chrześcijański mistyk już przez chwilę przebywał.RAFAŁ TICHY