FRONDA

że giną dzieci, jak to, że w narodzie nie ma świadomości tego faktu. I tu jestbyć może największy dramat, bo takie tragiczne wydarzenie powoduje wielkiepasmo cierpień w całej rodzinie! A ludzie nawet nie wiedzą, że taki czynpowoduje ekskomunikę, że uczestniczenie w tym procederze: namawianie,zmuszanie, nieudzielanie pomocy jest też braniem udziału w zbrodni.Pozostaje jeszcze sprawa gwałtów. Ciąże w takich sytuacjach są sporadyczne.Pragnę to bardzo mocno podkreślić. Jeśli jednak taka ciąża siępojawi, to zabicie dziecka jest wyjściem, najdelikatniej mówiąc, dramatycznym.Przecież z powodu gwałtu kobieta już przeżywa ogromne cierpienie.Dodawanie jej kolejnych ciężkich przeżyć jest po prostu nieludzkie. Późnieju tych kobiet pojawia się bardzo mocny syndrom postaborcyjny. I wtedy tymbardziej trzeba je otoczyć miłością.Wiele lat po tym, jak zajęłam się kobietami, chcącymi dokonać aborcji,miało miejsce wydarzenie, które było dla mnie wstrząsem. Pewnego razurozmawiałam przez telefon ze swoją ciocią i ona mnie zapytała: „Co u ciebiesłychać?", więc opowiedziałam jej o momentach autentycznego szczęścia:„Wiesz, ciociu, to wielka radość, kiedy się bierze na ręce uratowane dziecii tuli je ze świadomością, że miały zginąć". Ciocia zadała wtedy pytanie:„Słuchaj, czy ty znasz przyczynę śmierci swojej mamy?". Oczywiście nieznałam. Było nas pięcioro, mój najmłodszy brat miał trzy lata, jak poszliśmywszyscy do domu dziecka. Ciocia powiedziała mi wtedy, że mama była w kolejnejciąży i nie pozwoliła na zabicie dziecka, pomimo że było bezpośredniezagrożenie dla jej życia. Mama wiedziała, że w razie jej śmierci wszyscy pójdziemydo koszarowego, bezdusznego domu dziecka (w latach 60. tak onewłaśnie wyglądały). Zmarła razem z dzieckiem. Cały czas czuję jej opiekę. Towydarzenie rzuca jakieś niesamowite światło na moje życie.Wszystko to, o czym mówiliśmy przed chwilą, dotyczy aborcji. Ale w jakisposób wiąże się ona z drugą sferą Pani aktywności, to znaczy z pomocą dlaosób, które straciły swoje dzieci w wyniku poronienia?Im głębiej w las, tym więcej drzew. Początkowo dostrzegałam tylko problemzabijanych dzieci, ale potem zauważyłam, że pomoc należy się całym rodzinom.A problem poronień jest właśnie problemem rodzinnym.18FRONDA 41