FRONDA

Wynika z niego jasno, iż w kosmosie akurat Boga nie ma, chociaż może być„gdzie indziej". Powraca tedy idea Boga ukrytego.Współczesny typowy racjonalista odrzuca deistyczną hipotezę o Bogu,„który gdzieś się chowa" - jako wymysł całkowicie pozaempiryczny (LudwigWittgenstein: „Granice mego języka oznaczają granice mego świata"). Alepoeta o skłonnościach do metafizycznych spekulacji zdaje się otwierać furtkęnadziei:Wszystko wchodzi wychodzi przez ogromną bramęPrzez bramę brzóz marcinków i gnijących jeżyMoże tam coś jest jeszcze - coś w co nikt nie wierzy(Ogród w Milanówku, marcinki w połowie października)Może rzeczywiście w domu naszego Ojca jest mieszkań wiele?2.4.4. TeizmNajliczniejsze w poezji Mistrza wątki teologiczne związane są z teizmemchrześcijańskim, aczkolwiek nie układają się w konsekwentny, spójny obraz.Niektóre z nich to motywy nowotestamentowe, przywoływane w celach wyraźnienegatywnych: jako przedmiot mniej lub bardziej żartobliwej negacji.„Bo to Łazarz co w otwartym grobie leży/ W imię Ojca Syna Ducha w nic niewierzy" (Cftoć ma grypę). Albo: „A On nie wstanie choć dzień trzeci minie /Choć anioł będzie na kamieniu siadał/ I choć kobiety będą nieść wonności"(Na Ciało i Krew Pana Naszego Jezusa Chrystusa). Inne natomiast są po prostupoetyckimi przedstawieniami, czy też wersjami popularnych treści, które- w ujęciu autorskim - mieszczą się jeszcze w ortodoksyjnym paradygmacie.Klasycznym przykładem może być sonet Na zmartwychwstanie Pana NaszegoJezusa Chrystusa, ze zbiorku pod znamiennym tytułem Anatomia:122* FRONDA 41