FRONDA

Uwiedzeni przez Thanatosa zmarli toczą w świecie Rymkiewicza niesamowite,podziemne, baśniowe, panpsychiczne, a momentami niemal orgiastyczneżycie:Będziemy leżeć obok naszych żonStukać w piszczele w pustą goleń dmuchaćBędziemy płodzić aż spłodzimy cośBędziemy śmiać się od ucha do ucha(Na trupa [IV])Poza bezsilnym sarkazmem jest w tych funeralno-wanitatywnych utworachjakaś przewrotna kryptoafirmacja organicznej destrukcji, rozkładających siętkanek i trzewi, pośmiertnego rozpadu. Afirmacja przesycona duchem pierwotnejkontestacji. Bolesław Leśmian pisał: „Jest taka dumna w ziemi kość,/ Co się sprzeciwi - zmartwychwstaniu!". Autor L7/icy Mandelsztama, opisującniechęć Łazarza do powrotu do świata żywych, nadaje motywacji wskrzeszonegowydźwięk quasi-hedonistyczny: „Łazarzu wynidź z grobu a jemu tammiło" (Odjęli tedy kamień). Tu już nie chodzi o uszczerbek na honorze jednostkiwolnej i samoświadomej, ale niesprawiedliwie pognębionej przez Pana zastępów;to już rezultat preferencyjnego przystosowania się: „Szczęśliwa kośći czaszka co się krusząc kruszy". Ot, szczęśliwość - stan względny...2.4.2. PanteizmZ pierwotnym kultem natury nierzadko idzie w parze naturalistycznypanteizm. Przypisując Bolesławowi Leśmianowi panteistyczne wyobrażenieNatury, pamiętamy, iż genialnemu poecie „Bóg znikał - w brzozie"(Niewiara). Niektóre uwagi Rymkiewicza również można by zinterpretowaćna panteistyczną modłę, np. „robak [...] w kościach Pascala pieśń nabożnąśpiewa" (Co zostało z Pascala), chociaż wydaje się, iż pełnią one funkcję jedynieretoryczno-ekspresyjną.Puszki plastik dwa psie gówna i milczenieŚmieci śmieci - jest w tym jakieś Boże tchnienie120* FRONDA 41