FRONDA

5859606162636465666768697071europejskich kobiet", można mieć wątpliwości co do jego losów.Analizę społeczno-politycznych poglądów Stachniuka z lat 30. i 40. można znaleźć w: J. Tomasiewicz,Religia, naród i państwo w neopogańskiej filozofii Jana Stachniuka, „Nomos" nr 24/25(1998-99).W przeciwnym kierunku podążyło narodowosocjalistyczne Stowarzyszenie Młodzieży Patriotycznej„Świaszczyca", które z kolei połączyło zadrugizm z (obcym Stachniukowi) rasizmem.Unia Społeczno-Narodowa, Deklaracja Ideowa. Deklaracja Programowa, b.m.r.w.E. Balcerek, W. Bratkowski, Kolonizacja lewicy radykalnej; zob.: http://www.dyktatura.info/teksty/txt00016.htm.Za prekursora tego nurtu można uznać efemeryczne Robotnicze Zjednoczenie Socjalistyczne,działające na początku lat 90. w Łodzi. Jego przywódca Adam K. Dąbrowski pisał: „Uważamy, żepodstawowym błędem robotniczej lewicy rewolucyjnej w przeszłości był zbytni kosmopolityzmbez jednoczesnych akcentów patriotycznych i narodowych. [...] luksemburgizm był przyczynąniskiej nośności haseł lewicowo-rewolucyjnych w środowiskach robotniczych nastawionychpatriotycznie i niepodległościowo. [...] rozwiązanie tkwi w połączeniu w programie przyszłejmasowej partii robotniczej rewolucjonizmu tej części ruchu robotniczego, którą firmowałaR. Luksemburg, z patriotyzmem haseł narodowych. Pragniemy jednak zaznaczyć, że nie jesteśmylewicowymi nacjonalistami, lecz narodowymi rewolucyjnymi marksistami. [...] chodzi tu0 ogólnie pojętą koncepcję frontu społecznego i narodowego wyzwolenia Polski, co jak najbardziejnam odpowiada, gdyż naród polski to klasa robotnicza. Konsekwencją tego jest tożsamośćhaseł narodowych i klasowych zawartych w jednolitej koncepcji narodo-klasy". Później jednakbyli członkowie RZS przeszli na pozycje hiperinternacjonalistyczne.Widzieć Człowieka i jego potrzeby. Deklaracja Programowa Dolnośląskiego Stowarzyszenia Obrony Proletariatu,Nowa Ruda 2000.Ibidem.J. Tomasiewicz, Wojna światów. Wokół teorii zależności, „Magazyn Obywatel" nr 6 (2005).J. Kuroń, A. Zandberg, III RP dla każdego, „Gazeta Wyborcza", 14 XI2001.Koncepcję „globalnej rewolucji edukacyjnej" Kuroń rozwinął w ostatnim rozdziale książki Działanie(Wrocław 2002), którą Stefan Opara opisał następująco: „Na pracę składają się krótkie,niezbyt spójne notatki, jakie autor poczynił od lat 60. po współczesność. [...] Wydawać by sięmogło, że te oderwane, często dość egzotyczne notatki łączy głównie zszywka introligatorska1 nazwisko autora". S. Opara, Filozofujący polityk, „Dziś" nr 12 (2002). Powstający ruch miatjednak otrzymać swoją „biblię".W tym kontekście warto przywołać zespół „Krytyki Politycznej", już swym tytułem odwołującejsię do teoretycznego organu „lewicy laickiej" w PRL.R. Okraska, Po stronie ludu. Manifest populistyczny, „Magazyn Obywatel" nr 2 (2006).J. Tomasiewicz, Zbieżne prostopadłe, „Punkt Zwrotny" nr 0 (1995). Okraska używa tu - za brytyjskągrupą Third Way - określenia „radykalne centrum". Zob. J. Tomasiewicz, Trzecia Droga- od faszyzmu ku anarchizmowi?, „Mat' Pariadka" nr 8 (1993).J. Tomasiewicz, Słoń, osioł i mrówki, „Magazyn Obywatel" nr 4 (2002).