FRONDA

Wilsona, wówczas profesora z Harvardu, który zasłynął jako czołowy znawcanowej polityki społecznej.Konserwatywne nastawienie było wówczas widoczne także w zmianiestosunku do Ameryki jako kraju. W czasie kontestacji i wojny w WietnamieAmeryka uchodziła za ucieleśnienie zła. Atakowały ją nie tylko kraje komunistyczne,lecz także kraje Trzeciego Świata. Również spora część amerykańskiejelity wyrażała się krytycznie, nie tylko w kontekście wojny, lecz równieżspraw wewnętrznych. Michael Harrington opublikował książkę o nędzyw Ameryce, Herbert Marcuse zaś pisał o „Wolnym Świecie Orwellowskim".Neokonserwatyści bronili Ameryki i głosili - jak na konserwatystów przystało- mądrość własnej tradycji i dorobku. Norman Podhoretz i Irving Kristolwalczyli z tzw. „kulturą wrogości" (adversarial culture) intelektualistów,a Daniel Patrick Moynihan (który później miał od neokonserwatyzmu odejść)jako nowo mianowany ambasador amerykański przy ONZ toczył boje z reprezentantamidyktatorskich rządów Trzeciego Świata pouczających Amerykęo prawach ludzkich.Neokonserwatyzm narodził się jako ideologiczne uzasadnienie antykomunistycznegokursu polityki amerykańskiej w okresie zimnej wojny. Czy poupadku komunizmu i krachu ZSRS ideologia ta zachowuje swoją aktualność?Nie jest prawdą, iż neokonserwatyzm narodził się jako ideologiczne uzasadnienieantykomunistycznego kursu polityki amerykańskiej. Jak pisałem powyżej,źródła były raczej wewnętrzne i wiązały się z polityką społeczną. Sprawyzagraniczne pojawiły się później i były niejako drugorzędne. Nastawieniejednoznacznie antagonistyczne wobec komunizmu reprezentowali nie tylkoneokonserwatyści, lecz także inne grupy bardziej liberalne (w sensie amerykańskim)w swoich poglądach społecznych. Później te podziały się uprościły,ale w latach 60. i 70. antykomunizm i antysowietyzm nie stanowiły wyróżnikaneokonserwatywnego.Jednym z głównych elementów neokonserwatyzmu jest przeświadczenieo globalnym posłannictwie amerykańskiej demokracji. Czy nie jest to rodzajliberalnej utopii?36*FRONDA 41