FRONDA

innych konserwatywnych protestantów (ewangelikanów). Sprzymierzeńcamisą tu także tacy religijni żydzi jak Dennis Prager. Zwolennikom „neutralnościświatopoglądowej" państwa może się to wszystko jawić jako ekumenicznysojusz na rzecz uczynienia z USA „państwa wyznaniowego".Pismo „First Things" choć utożsamiane jest z neokonserwatystami, nieodgrywa dla nich takiej roli jak redagowany przez Podhoretza miesięcznik„Commentary". Ale to ksiądz Neuhaus i jego redakcyjni koledzy pracują nadwykazywaniem zgodności upowszechniania przez Biały Dom amerykańskiegomodelu liberalnej demokracji z nauczaniem Kościoła. I tak intelektualiścikatoliccy dostarczają dodatkowych argumentów globalnej misji i geopolitycznymaspiracjom Białego Domu. Wolność jednostki okazuje się wartościąwspólną dla katolickiej nauki społecznej i dla anglosaskiego oświecenia.Nasuwa się konkluzja, że jej światło trzeba nieść barbarzyńcom z najdalszychzakątków planety. Pomoc narodowi zamkniętemu w więzieniu tyranii, abymógł się z niego wydostać i je zburzyć, wydaje się chrześcijańskim obowiązkiem.Taki był przecież cel walki z „imperium zła".Nie brakuje jednak opinii, wedle których neokonserwatyzm jest zupełnie innymzjawiskiem, aniżeli się go przedstawia w niechętnych czy wręcz wrogich mulewicowo-liberalnych mediach. Szczególnie głośnym krytykiem neokonserwatystówjest na prawo od nich czołowy w przeszłości polityk Partii Republikańskiej,obecnie działający poza nią, znany publicysta Patrick Buchanan.W słynnej książce Śmierć Zachodu (wydanie polskie: Wektory 2005)Buchanan zwraca uwagę na pewne deklaracje liderów ruchu neokonserwatywnego.Irving Kristol miał w kapitulanckim tonie oznajmić, iż wojnykulturowe „zakończyły się i lewica je wygrała". Z kolei Gertrudę Himmelfarbw swojej znamienitej publikacji One Nation, Two Cultures stwierdza:Ameryka ma długą tradycję tolerancji, która służy jako siła mediacyjnapomiędzy dwiema kulturami, łagodząc gniew i tłumiąc namiętności,równocześnie respektując bardzo prawdziwe, bardzo ważne różnicepomiędzy nimi.Według Buchanana świadczy to o zaniżaniu przez neokonserwatystów wagisporów światopoglądowych (o aborcję, edukację seksualną, pozycję instytucjirodziny w społeczeństwie), co prowadzi do aksjologicznego indyferentyzmu.ZIMA 20069*