SPIS RZECZY

W politologii modna jest teoria wahadła, która mówi, żeraz rządzi lewica, a raz prawica i w ten sposób zachowanazostaje równowaga. Tymczasem, jak rządzi lewica,to zmienia ona radykalnie prawo (legalizuje aborcję,eutanazję, sterylizację, związki homoseksualne itp.),a potem, jak przychodzi do władzy prawica, to nie zmieniaona już z powrotem tego, nie odwojowuje utraconegoterenu. Skąd bierze się tak defensywna politykaeuropejskiej prawicy?– Pod tym względem najciekawszym przykładem, według mnie, możebyć Hiszpania. Dokonują się tam takie procesy polityczne, które powodują,że kraj ten staje się pewnym laboratorium zmian. Zalegalizowano tamwiele liberalnych obyczajowo rozwiązań, jak na przykład „małżeństwajednopłciowe”. Tymczasem w europejskim kręgu kulturowym Hiszpaniauznawana jest za kraj mocno katolicki. Gdyby trzeba było typować państwo,które jako ostatnie zalegalizuje takie praktyki, to wydawałoby się, żeHiszpania zrobi to jako ostatnia. A stała się pierwsza. W tym katolickim krajuprowadzona jest też – pod wodzą lewicowego rządu – niesamowicie mocnapolityka antykościelna. Choć blask tego rządu wydaje się już przemijać.Dla hiszpańskiej prawicy, jeśli wygra najbliższe wybory, praktycznym a nieczysto teoretycznym wyzwaniem będzie to, czy potrafi ona odbudować światwartości z ruin, czy też spróbuje z nimi żyć.Ale to właśnie hiszpańska prawica, czyli Partia Ludowa,jeszcze przed nastaniem epoki Zapatero, gdy miaławładzę w regionach, na poziomie lokalnym samalegalizowała związki jednopłciowe.– Hiszpańska prawica musiała przejść bardzo ciężkie przeobrażenia zewzględu na swoje konotacje z systemem generała Franco. Teraz to na pewnojest prawica demokratyczna. Nie można jej posądzać o bycie spadkobiercąFranco. Ale trzeba pamiętać, że dyktatura Franco była prawicowa i ten faktkładzie się cieniem na obecnej prawicy. Chodzi mi o ich sposób patrzenia.To tak jak na Węgrzech, gdzie dyktatura komunistyczna kładzie się cieniemna partię socjalistów. W Hiszpanii socjaliści Gonzalesa przez długi czasrządzili z sukcesami i prawica miała wielką trudność, by zdobyć większość,co dokonało się dopiero w 1996 roku za Aznara. By odnieść sukces, musiała