SPIS RZECZY

49jak i Wawrzyniec Obuchow, wojewoda iliński, dla którego była tookazja do zbierania jasaku od miejscowych ludów i sprawowaniasądów w mieście. Zwyczajowo dostawał cenne futra soboli,łasic i kun leśnych. Jego obecność wykorzystywali miejscowikupcy, wręczając mu „dobrowolne” dary w zamian za zgodę naprowadzenie handlu w jego okręgu.Tego roku jednak gubernator-wojewoda porzucił nagle jarmarki 25 lipca opuścił w pośpiechu Kiereńsk, „zapominając o swychobowiązkach sądowych i skarbowych, a nawet o własnych zyskach”.Wraz z całą świtą ruszył w górę Leny, wracając jak najszybciej doIliska. W pościg za nim ruszyły łodzie Jaksy-Czernichowskiego, któregdzieś na zakolach rzeki Leny dopadły dwór wojewody i wydały munocną bitwę. W twardych i surowych warunkach syberyjskich niktnie spodziewał się litości od zaciętego wroga. Wojewoda zginął,a jego ludzie znaleźli się w niewoli.O przyczynach owej bitwy „na Lenie“ tak pisze kronikarzholenderski van Witzen zaledwie dwadzieścia lat po tymwydarzeniu: „Obuchow zhańbił siostrę polskiego kapitana, cobyło przyczyną krwawego odwetu”, a łaciński Anonim objaśniasytuację: „Nikifor Czernichowski miał siostrę i wyrządzona jejciężka zniewaga spowodowała zabicie Obuchowa. Brat krwawopomścił targnięcie się wojewody na cześć jego siostry”. Ot, znanyna wschodzie „polski honor”. W innych przekazach mówi się z koleio pohańbionej żonie zesłańca. Tak czy inaczej – bunt był faktem,a wojewoda trupem. Coś trzeba było zrobić ze zbuntowaną, terazwyjętą spod prawa kozacką zgrają.Holenderski kronikarz tych wydarzeń opisuje to tak: „By sięzemścić kapitan ten zabił wojewodę i splądrował składy państwowe.Następnie razem z innymi buntownikami uciekł w kierunkupołudniowo-wschodnim i tam zbudował gród zwany Ałbazinem,gdzie żył spokojnie lat dziesięć. Gdy zaś upłynął ten czas, wysałałkogoś do Moskwy z prośbą o wybaczenie popełnionej zbrodni.Obiecał w zamian, że od tego czasu on i jego ludzie zaczną płacićcoroczne podatki. Poprzedni czyn został mu wybaczony i wojewodajenisjejski otrzymał rozkazy, aby zaopatrywać Ałbazin we wszystko,co mu jest potrzebne”.Zanim powstał Petersburg. Stulecie Polaków