SPIS RZECZY

ozmawialiśmy z nim, „bodźcowaliśmy”: opiekunki opowiadały mu filmyi dowcipy, śmiały się, zabierały na spacery. Pobudzanie wszelkich zmysłówi rehabilitacja. I zaczął się z nami komunikować... Po roku wybudził się.Wyjechał od nas, całkowicie świadomy, siedząc na wózku. Na dalsze leczeniezostał przewieziony do Centrum Zdrowia Dziecka. U Piotra był jeszcze jedenważny element – nie należy o nim zapominać – uczucia. On wyraźnie bardzopolubił jedną z naszych rehabilitantek i dla niej był w stanie włożyć jeszczewięcej wysiłku w swoje starania. Ona mogła u niego uzyskać o wiele więcejniż inne rehabilitantki.Uczucia? U osób z „martwym mózgiem”?– Właśnie! Czy patrząc na moich pacjentów, mogłabym kiedykolwiekodważyć się na stwierdzenie, że ich mózg jest martwy? Nigdy. Tak jak niemogę powiedzieć, ile w nich jest świadomości, co słyszą, myślą, czują, kiedymiesiącami leżą bezwładnie. Ich powrót do życia jest chwilą, którą trudnookreślić, umieścić w czasie... po prostu, w pewnym momencie, zaczyna sięi tylko trzeba im wtedy pomagać. U Piotrusia niezwykły był moment, kiedypodczas dogoterapii rehabilitantka włożyła mu w dłoń kawałek herbatnikadla psa. Kiedy pies zaczął nosem dotykać jego ręki, wąchać umieszczonyw zaciśniętych palcach kawałek ciasteczka – Piotruś z trudem zacząłrozprostowywać palce i... otworzył dłoń, żeby pies mógł wyjąć pokarm. To byłkolejny, świadomy jego krok do nas.