SPIS RZECZY

275– Bardzo bałam się tego pytania. Jestem daleka od tego, żeby polemizowaćz „autorytetami naukowymi”. Mogę tylko powiedzieć, że pacjenci, którzydo nas przychodzą, mają karty wypisowe ze stwierdzeniem, że mózg jestnieczynny. Pani Barbara Jackiewicz mówiła, że jej syn nie ma już mózgu,dawno już stwierdzano, że jego mózg jest martwy – jednak, kiedy wiozłago karetką na lotnisko, żeby przewieźć go do nas, Krzysztof płakał... Kiedywchodzę do jego pokoju i mówię: „Dzień dobry, Krzysztof, otwórz oczy, chcęsię z tobą przywitać”, on, powoli, z wielkim trudem podnosi powieki i patrzyKiedy wchodzę do jego pokoju i mówię:„Dzień dobry, Krzysztof, otwórz oczy, chcęsię z tobą przywitać”, on, powoli, z wielkimtrudem podnosi powieki i patrzy na mnie...Czyli słuch działa, wzrok działa, dotyk również– bo pewnych czynności rehabilitacyjnych nielubi i wtedy ma grymas na twarzy.na mnie... Czyli słuch działa, wzrok działa, dotyk również – bo pewnychczynności rehabilitacyjnych nie lubi i wtedy ma grymas na twarzy. Jeśliświadomie odpowiada na bodźce, serce pracuje dobrze, żołądek i wątrobapodobnie, dzięki opiece i rehabilitacji ciało ma zdrowe, nawet odrobinęprzytył – to jak można powiedzieć, że on jest tylko „na części zamienne”?Gdyby tylko dodać do tego więcej aktywności, gdyby chodził, mówił, byłbywspaniałym człowiekiem – ale czy jeśli tego nie robi, można odmawiać muczłowieczeństwa? Szacunku? Opieki?Ja nie chcę odpowiadać na to pytanie. Wiem tylko, że oni żyją, żyją inaczej.Mieliśmy w zakładzie czternastolatka, Piotra – przywieziono go do nasw śpiączce, po wypadku. Przewróciła się na niego przyczepa od traktora,nastąpiło duże uszkodzenie mózgu, zdiagnozowano nieodwracalne zmiany,stan beznadziejny. Zaczęliśmy z nim pracować tak, jak z innymi naszymipacjentami – traktowaliśmy go jak gdyby był normalnym chłopcem,Miłość silniejsza od śmierci mózgowej