SPIS RZECZY

Taka trumna z szybką...– Właśnie. Takie uśmiercenie za życia... To jest przerażające! I właśnie tobrakujące ogniwo w opiece medycznej – rehabilitacja neurologiczna – jestszansą, żeby tę szybkę wybić! Przy ogromnym postępie medycyny za naszegożycia nikt nie jest w stanie zbadać, ile w nieświadomości takiego człowiekajest... świadomości. Choćbyśmy badali mózg po kawałeczku, określali, któreośrodki „działają”, a które „nie działają”, nikt nie potrafi powiedzieć, ile jest„świadomości w nieświadomości”. Nasi pacjenci są tego dowodem. Beatka –pięć lat w stanie śpiączki – wiele osób powiedziałoby: skoro ona jest tak długow tym stanie, to znaczy, że jej mózg jest nieczynny. Niedawno w trakcie zajęćterapeutycznych pod tytułem „wiosna w ogrodzie” rehabilitantka podawałajej szyszkę. Włożyła w jej bezwładną dłoń, po czym dziewczyna ścisnęłają mocno i podniosła do siebie... Zaczęła reagować na dotyk! Opiekunkapowiedziała: otwórz dłoń, zabiorę szyszkę – i Beatka otworzyła. Czyli słyszy,czyli ciągle żyje – tylko w głębokim ukryciu, jeszcze w „trumnie z szybką”,choć powoli zaczyna ona pękać.Inne życie...– Może to jest inne życie, ale każdy z nas ma inne życie. Inne włosy,oczy, wyraz twarzy, inne prace, inne upodobania i nawyki. Inne chorobyi krzywiznę kości. Niektórzy z nas są bardziej lub mniej samodzielni, aleczy to zmienia nasze prawo do życia? Czy ktoś, dlatego że nie może mówić,że trzeba go karmić, no i że nie zarabia pieniędzy – ma mniejsze prawo dożycia? Do szacunku? Kto daje nam kompetencje do wartościowania czyjegośżycia? Kto ma prawo powiedzieć, że moje życie jest bardziej wartościowe niżbezdomnego na dworcu, albo inwalidy na wózku? Nikt!A jednak coraz głośniejsi są ci, którzy uważają, żewystarczy decyzja trzech lekarzy stwierdzająca, iż pacjentjest w stanie śmierci mózgowej – to nic, że oddycha, żebije serce, działa żołądek i wątroba – żeby stał się jużtylko „magazynem części zamiennych”. Czyli że właśnieokreślenie stanu mózgu decyduje o tym, czy jest tojeszcze żywy człowiek.