SPIS RZECZY

– Tak, przy czym zaznaczmy, że Palikot nie jest oligarchą, bo oligarchowieto w Polsce np. Walter i Solorz, a u nich nie widzę chęci otwartegoangażowania się w politykę. Chociaż ich dwóch uważam za ludzi wielkiegobiznesu mających największy wpływ na życie polityczne.Oni raczej wolą grać tymi partiami, które są na scenie politycznej, np.oddziaływać na PO, bo to według mnie jest ich główny obszar penetracji.Może się jednak pojawić jakiś biznesmen, który pójdzie śladem Palikota,ale będzie uprawiał poważną politykę. Palikot wybrał inny scenariusz.Paradoksalnie może się okazać, że jest pionierem polityki zmierzającej161Być może hipotetyczny kandydatw przyszłorocznych wyborach prezydenckichwłaśnie dzięki Internetowi będzie mógł zebraćtakie zaplecze finansowe, że przeciwstawi siędominującym kandydatom wspieranym przeznajwiększe partie.w kierunku sektora rozrywkowego. Taka polityka charakteryzuje się tym, żewalczy się o władzę, której sprawowania nikt nie traktuje poważnie. To jestwersja optymistyczna, bo zakłada stabilność gospodarczą i dobrobyt, a tylkow takich warunkach polityka może się stać częścią sektora rozrywkowego.Tymczasem, jak już wcześniej wspomniałem, w Polsce narastają corazpoważniejsze problemy do rozwiązania, dlatego mam wrażenie, że czasPalikotów jeszcze nie nadszedł.Powiedział Pan, że jest spore prawdopodobieństwo, żegdy opadnie już kurz po kryzysie finansowym, głównąosią sporu politycznego może stać się Kościół i jegonauczanie. Obecnie mocno się akcentuje brak lideraw Kościele po śmierci Jana Pawła II i nic nie pomagazaklinanie rzeczywistości, że ma go zastąpić kardynałBlaski i cienie III RP