SPIS RZECZY

125osiągnąć można jedynie w katolickim Kościele Chrystusowym, którymianowicie stanowi powszechną pomoc do zbawienia. Wierzymy mianowicie,że jednemu Kolegium apostolskiemu, któremu przewodzi Piotr, powierzyłPan wszystkie dobra Nowego Przymierza celem utworzenia jednego CiałaChrystusowego na Ziemi, z którym powinni zjednoczyć się całkowiciewszyscy, już w jakiś sposób należący do Ludu Bożego” 15 – podkreślaliOjcowie Soborowi.Ich nauka wyrasta zaś wprost z wielowiekowego nauczania kolejnychpapieży i soborów, które utożsamiały Kościół Chrystusowy z Kościołemkatolickim (pod zwierzchnictwem biskupa Rzymu). I choć prawda tawyrażona jest nowym, mniej ekskluzywnym czy wykluczającym językiem,to jej istota nie podlega zmianie, a można ją wyrazić cytatem z papieskiejbulli Unam sanctam Bonifacego VIII, który podkreślał, iż „jest tylko jedenKościół, święty katolicki i apostolski (...) Ten Kościół przedstawia się jakoCiało Mistyczne, którego głową jest Chrystus, Jego zaś głową jest Bóg (...)Ten Kościół jeden jedyny ma jedno ciało i jedną głowę, a nie dwie głowyjak dziwoląg. Ta głowa to właśnie Chrystus i Piotr, Jego zastępca, a takżenastępca Piotra, według tego, co powiedział Pan do Piotra «Paś owce moje»(J 21,17). Powiedział konkretnie moje, a nie te lub owe, co pozwala rozumieć,że wszystkie Mu zostały powierzone. Jeśli zatem Grecy lub inni mówią, że niezostali powierzeni Piotrowi i jego następcom, to muszą przyznać, że nie sąz owiec Chrystusa, ponieważ Pan mówi u św. Jana, że «Jest jedna owczarniai jeden pasterz»” 16 .Zmiana języka jest nie tyle próbą dowartościowania innych chrześcijan,ile sposobem bardziej skutecznego głoszenia Ewangelii i budowaniajedności wszystkich chrześcijan w Kościele katolickim 17 . Ojcowie Soborowiwprost stwierdzają, że zaangażowanie ekumeniczne powinno w dłuższejperspektywie doprowadzić do przełamania przeszkód na drodze do pełnejwidocznej wspólnoty wiernych, która „trwa nieutracalnie w Kościele15 Dekret o ekumenizmie Unitatis reditegratio, par. 3, w: Sobór Watykański II. Konstytucje. Dekrety. Deklaracje,Poznań bdw., s. 206.16 Bonifacy VIII, Unam sanctam, w: Breviarium Fidei. Wybór doktrynalnych wypowiedzi Kościoła, Poznań 1998,s. 61-62.17 Taki był zresztą cel Soboru w ogóle. Nie miał on zmieniać katolickiej nauki, ale sprawić, by niezmiennai wciąż ta sama nauka mogła być łatwiej przyswajana. Sobór „pragnie wyjaśnić swoim wiernym i całemu światunaturę swoją i powszechne posłannictwo. Warunki naszej epoki nadają temu zadaniu szczególnie pilny charakter;chodzi o to, by wszyscy ludzie, złączeni dziś ściślej więzami społecznymi, technicznymi, kulturalnymi, osiągnęlipełną jedność również w Chrystusie” – głosi rozdział I Konstytucji Dogmatycznej o Kościele Lumen Gentium.Por. Konstytucja Dogmatyczna o Kościele Lumen Gentium, par. 1, s. 105.Między kultem dialogu a prowadzeniem dialogu