SPIS RZECZY

111studencką Wolnego Uniwersytetu podczas dziesiątków zebrań politycznych.Pamiętam jeszcze brodatego mężczyznę, który je dystrybuował. Niktz kupujących, ciekawskich lub nader krytycznie nastawionych nie sprzeciwiłsię publikowanym treściom. W słynnym, wielokrotnie wznawianym tomiewydawnictwa Rowohlt Kinderläden. Revolution der Erziehung oder Erziehungder Revolution? (1971) honorowe miejsce zajmuje wyżej wspomniana,wielce podejrzana Rada, a cytowany numer znalazł się na osobliwejliście zawierającej 23 tytuły godnej polecenia literatury. Redakcyjnąodpowiedzialność za serię Rororo-aktuell ponosił wówczas późniejszydeputowany SPD do Bundestagu Freimut Duve.„Nie można jednocześnie rozliczać się z mordów naŻydach i robić rewolucji”Tego rodzaju nieprzypadkowe absurdalne spekulacje orazbrak reakcji na nie świadczą wyraźnie o tym, że między niemieckimiprzedstawicielami pokolenia ’68 a młodymi zwolennikami Hitlera, czylipokoleniem ’33, istniały historyczno-rodzinne zależności. W ujęciu naukowopojmowanej socjalizacji teza ta wydaje się być banalna. Jedni byli po prosturodzicami drugich. Rodzice „sześćdziesięcioósmaków”, którzy w 1933 rokubyli młodymi ludźmi, nadmiernie zachwycili się narodowym socjalizmem.Znajdowali się w sprzyjającej radykalnym ideom fazie życia, a państwonazistowskie szczególnie mocno zabiegało o ich względy. Przeżywali w owymczasie swoje pierwsze zawodowe wzloty i zawierali przyjaźnie. Rodzicom,którzy w 1933 roku mieli od 15 do 20 lat, trudno było po 1945 roku odwołaćsię do wartości czy kryteriów obowiązujących w okresie przednazistowskim.Mieli przed sobą moralną pustkę. Tym bardziej że przeżyli szczególnie ciężkątraumę ostatnich dwóch lat wojny. Nasuwa się myśl, że ponadprzeciętnaliczba dzieci tej generacji została jeszcze w jakimś stopniu zatruta totalitarnąideologią poprzez najbliższych krewnych, nauczycieli czy inne autorytety.To, co dzieci pokolenia ’33 otrzymały za młodu, musiały w czasie rewolty’68 wyrzucić z siebie i odreagować. Ten bunt po krótkiej wolnościowej faziewpadł w stare koleiny myślenia w kategoriach „przyjaciel – wróg”. Ów sposóbpojmowania świata będący pokłosiem zimnej wojny, która była bezpośredniąkonsekwencją niemieckiej krucjaty zniszczenia, skutecznie zdobywał umysłyNasza walka ‘68. Doświadczenia literackiej podróży