SPIS RZECZY

101Republika Federalna. Ich zdaniem, dopiero rewolta ’68 tchnęła duchawolnościowego w zachodnie Niemcy 1 .Taki pogląd świadczy o bezkrytycznym przecenianiu własnejroli. Tymczasem najważniejsze reformy w Republice Federalnej miałymiejsce we wczesnych latach sześćdziesiątych. Ich ojcami było wieludzisiejszych 75-, 85-latków, którzy działali wspólnie z reemigrantami,Władze uniwersytetu w Getyndze odrzuciłystudencki wniosek zorganizowania debatyna temat „1968” z moim udziałem. Decyzjawładz uniwersyteckich zawierała adnotację,jakoby Unser Kampf był nieodpowiedniąlekturą dla młodzieży akademickiej, która i takz zainteresowaniem przeczytała książkę.antyfaszystami oraz oczyszczonymi z winy nazistami. Manifest Sexualitätund Verbrechen – Beiträge zur Strafrechtsreform, praca zbiorowa Fritza Bauera,Hansa Bürger-Prinza, Hansa Giese i Roberta Jägera ukazała się w 1963 rokui wprowadziła ten temat do Bundestagu. Publikacja książki Ralfa DahrendorfaGesellschaft und Demokratie in Deutschland z 1965 roku dała począteknowej kulturze debaty w Niemczech. Dwie śmiałe sceny erotyczne filmuIngmara Bergmanna Milczenie postawiły pod wielkim znakiem zapytaniaobowiązujący kodeks obyczajowy. W 1964 roku Federalny Urząd CertyfikacjiMediów Niebezpiecznych dla Młodzieży zezwolił na wyświetlanie tegofilmu w pełnej wersji w imię zachowania artystycznej wolności. Jedenaściemilionów Niemców ten film obejrzało. Do wesołego pożycia seksualnegozachęcał nie Rainer Langhans, tylko urodzony w 1928 roku dziennikarz1 Np. Joschka Fischer w wywiadzie Halten wir fest: Die 68er sind an allem schuld, w: „Der Tagesspiegel”, 30grudnia 2007. Także Wolfgang Kraushaar, który swoje kroniki ’68 wypełnił niemal wyłącznie dokumentami dotyczącymirebeliantów, pomijając ówczesne stanowiska takich ludzi, jak Georg Kiesinger, Ralf Dahrendorf czy ErnstBenda, konsekwentnie pielęgnuje tę legendę.Nasza walka ‘68. Doświadczenia literackiej podróży