SPIS RZECZY

„Renegat! Konwertyta! Sprzedawczyk! Nawet nie zamierzamy czytać tejtandety!”. Wielce wzburzeni rzucali w moją stronę kalumnie: „Zdrajca!”i „Denuncjator!”, jednocześnie niezmiennie zapewniali o „wyłącznieuświadamiającym charakterze naszego ruchu” i własnej niewinności. Jakmogłem w ogóle zadenuncjować bądź zdradzić kogoś z tego nieskalanegoświata powszechnej emancypacji? W dolnosaksońskim mieście Hitzackerwezwano do bojkotu mojego wykładu. Jego autorami byli starzy działaczeruchów alternatywnych, silnie reprezentowani w okręgu Lüchov-Dannenberg,którzy walczą tam o sprawiedliwy podział zasobów, protestują przeciwelektrowniom atomowym i zajmują powierzchnię mieszkaniową ok. 150metrów kwadratowych na osobę. W końcu zjawiło się około trzydziestu codzielniejszych słuchaczy, co wywołało wściekłość i oburzenie pod dachamikrytymi jakże kosztowną strzechą.Podczas tych spotkań moi oponenci przytaczali z reguły czteryargumenty na swoją obronę:1. Kto wówczas nie działał, nie może oceniać tamtych czasów.2. Pragnęliśmy czegoś nowego.3. Nie wszystko było złe.4. Nie pozwolimy zabrać nam naszej biografii.Podobnie mówili po 1945 roku rodzice przedstawicieli pokolenia ’68,a po 1989 roku także wielu obywateli NRD. Po pierwszych starciach z moimizdeklarowanymi „nieczytelnikami” znalazłem motto kolejnych spotkań:Przeciw gnuśności czterdziestolecia.99„Kto dwa razy spał z tą samą kobietą, jest częściąestablishmentu”Nie wszyscy, ale wielu oldies okazało się pewnymi siebie mistrzamiwymazywania pamięci oraz upiększania własnych biografii. I tak padałycałkowicie poważnie formułowane twierdzenia, jakoby hasło „USA-SA-SS”,od lutego 1968 roku masowo skandowane na demonstracjach studenckich,zostało zaimportowane z Francji. Tymczasem dokumentuje ono wiernie silnąpotrzebę Nazi-Kinder, by zrzucić z siebie poczucie winy. Jak miałoby brzmiećto hasło po francusku, pozostaje tajemnicą owych bajarzy. Abstrahując odpodobnych przykładów, byli aktywiści ruchu ’68 ograniczali się do dwóchNasza walka ‘68. Doświadczenia literackiej podróży