SPIS RZECZY

269Zarzyckiemu w zasadzie to zbieranie się dosyć podobało. Po prostu niemiał żadnego wstrętu do zbierającej z nim siostry Benigny. Trochę to nawetpodziwiał jej zapał. Zapał właściwie do wszystkiego, co robiła. To wystawanieprzed kościołem z puszką to ona też traktowała z zapałem. Mówiła, żeprzecież zbieramy dla Jezusa. A kiedyś to się nawet zapytała Zarzyckiego: –Panie Leonie, czy pan kocha Jezusa? – Nie było mu tak łatwo odpowiedzieć,ale przytakiwał. Powiedział, że jemu konkretnie to Jezus nic złego nie zrobił.Ale gdy chodzi o niego, to on najbardziej nie może znieść niesprawiedliwości.Ale on właściwie tak dokładnie to programu Jezusa nie zna. Siostra Benignamu wyjaśniała, że to nie jest żaden napisany program, to jest przenikanie.To jest tak, że wszystko, co robimy, jest przeniknięte światłem Jezusa. Ma sięciężką pracę, nie lubi się jej, ale kocha się Jezusa i rozumie się, że ta pracama jakiś sens, jest potrzebna, więc przez miłość do Jezusa stara się człowiekpracę tę wykonać jak najlepiej. Jesteśmy zdani na współpracę z jakimiśludźmi, którzy są dla nas niemili, są nam niechętni. Ale światło Jezusa nammówi, że właśnie winniśmy do tych ludzi się przybliżyć, coś im wyjaśnić,w czymś im pomóc i przez to może zbliżyć ich do Jezusa.Zarzycki tego wszystkiego wysłuchiwał, bo lubił tonację głosu siostryBenigny. Ale gdy ona tak się rozgadała, to jej powiedział: – Ja bym tak zabardzo na Jezusa nie stawiał. Znałem kiedyś jednego pana, co się nazywałMaterklein. On mi powiedział, że Jezus żył dawno i był Żydem. I oto chodzi, żeJezus przez tyle czasu dla Żydów za wiele nie zrobił. A tacy Amerykanie przezpięćdziesiąt lat wyciągnęli Żydów dolarem na panowanie nad światem.– Ja – mówiła siostra Benigna – zupełnie inaczej rozumiem panowanieJezusa nad światem. Nie przez dolar, bo Jezus dolarów nie miał. Ale przezświatło, które przychodzi do każdego, wchodzi do jego serca, do jegosumienia i każe nam okazywać miłość tym, którzy nas otaczają i świadczyćsprawiedliwość tym, którzy na nią czekają.Zarzycki może uważał, że to wszystko, co mówi siostra Benigna, to są słowaładnie brzmiące, a niewiele znaczące, ale przyjmował je, choćby dlatego,że lubił głos tej zakonnicy. Natomiast inna sprawa wywoływała w nimniemałą złość. Ponieważ składka na krzyż trochę się przeciągała i niedzielwielkopostnych ubywało, ks. Cieślicki namówił wikarego, ks. Piotra, aby sięostro wziął za słowo Boże. I ksiądz wikary, mający kazania na rannych mszachi na sumie okropnie się unosił na komunistów i ich zbrodnie. Mówił o tym,jak to oficerom polskim strzelano w tył głowy w Katyniu, jak to księży nagoStarczyłoby na dwa krzyże