SPIS RZECZY

Jego losu, nadając mu cechy mitycznej, boskiej osobowości. Zmartwychwstaniemiało stanowić w tym względzie materializację symbolicznych wysiłkówpierwszej wspólnoty chrześcijańskiej, spragnionej wyrazistej, religijnej ikony,w której można by ulokować wszelkie niespełnione i zawiedzione oczekiwaniaw stosunku do rzeczywistości. Nie byłoby niczego zasługującego na uwagęw powyższych twierdzeniach, gdyby nie to, że znalazły one i nadal znajdująwyraz w licznych podręcznikach i wykładach z teologii we współczesnychfakultetach, katedrach i seminariach. Idea traktowania ewangelii jako„świadectwa wiary” z definicji służy podważaniu historycznej autentycznościczczonego przez chrześcijan Chrystusa, Syna Bożego. Temu modnemusofizmatowi przeciwstawił się szwajcarski teolog Hans Küng, który pisał: „To niewiara uczniów wskrzesiła im z martwych Jezusa, lecz raczej Ten, którego Bógwydobył ze śmierci, powiódł ich do wiary i jej wyznawania. To nie Nauczycielżyje dzięki swym uczniom, ale odwrotnie: oni żyją dzięki Niemu. Wiadomośćo zmartwychwstaniu, owszem, jest świadectwem wiary, ale nie jej produktem” 35 .Na podobnej fali poddawania w wątpliwość wszystkiego, co mogłobyprzyznać chrześcijaństwu walor wydarzenia historycznego, a nie ideologii,przedarły się do powszechnej świadomości zarzuty o „nieautentyczności”Całunu Turyńskiego, czczonego przez wieki przez Kościół jako relikwia PanaJezusa, mająca być płótnem, w który wedle zwyczajów żydowskich miało byćobwiązane i złożone w grobie ciało Zbawiciela. Słynne badania wykonane13 października 1988 roku metodą węglową stwierdzały „poza wszelkąwątpliwość”, że święte płótno pochodziło z okresu o wiele późniejszego,mianowicie z przedziału czasowego pomiędzy 1260 a 1390 rokiem. Światzgodnie odwrócił się plecami do, jak to stwierdzono, „fałszywej średniowiecznejrelikwii”. Mało kto wziął wówczas pod uwagę fakt, iż uwielbiana metodanaukowa C14 miała już na koncie całą serię groteskowych wpadek. A topewnemu odnalezionemu rogowi Wikingów przyznawała datę powstania narok 2006, a to znów w przypadku pewnej mumii egipskiej dowodziła różnicywieku między ciałem a opatrunkami o jakieś 800-1000 lat. Jak podawał przegląd„Science”, nawet skorupki niektórych żywych (!) ślimaków przy pomocy tejżemetody uchodziły za mające aż 26 tysięcy lat, zaś pewna dopiero co wyłowionaz morza foka miała być już martwa od 1300 lat 36 .Pierwotna teoria wyjaśniająca pochodzenie Całunu Turyńskiegodowodziła, iż stanowi on efekt poddania płótna promieniowaniuo niezwykłej, tajemniczej mocy, które pozostawiło na nim wizerunek postaci.35 H. Küng, Essere cristiani, Milano 1976, s. 421.36 O. Petrosillo, E. Marinelli, La Sindone. Un enigma alla prova della scienza, Milano 1990, s. 152-153.