NARODOWY PLAN ROZWOJU 2004-2006

Narodowy Plan Rozwoju 2004-2006 - Wojewódzki Urząd Pracy w ... Narodowy Plan Rozwoju 2004-2006 - Wojewódzki Urząd Pracy w ...

wup.gdansk.pl
from wup.gdansk.pl More from this publisher
19.08.2015 Views

Europejskiej i międzynarodowych instytucji finansowych, np. Europejskiego BankuInwestycyjnego.Procedury i sposób działania Krajowego Komitetu Monitorującego CSF, w tymczęstotliwość obradowania (przynajmniej dwie sesje w roku), zostaną określone przez niegosamego i uzgodnione z Instytucją Zarządzającą CSF (art. 35.2).Podkomitety Monitorujące Krajowy Komitet Monitorujący CSFW ramach Krajowego Komitetu Monitorującego Podstawy Wsparcia Wspólnotydziałają stałe Podkomitety monitorujące zagadnienia horyzontalne, mianowicie:• Podkomitet Monitorujący ds. zatrudnienia i zasobów ludzkich,• Podkomitet Monitorujący ds. środowiska,• Podkomitet Monitorujący ds. społeczeństwa innowacyjnego,• Podkomitet Monitorujący ds. polityki regionalnej,• Podkomitet Monitorujący ds. małych i średnich przedsiębiorstw.W skład Podkomitetów monitorujących wchodzą obok Instytucji Zarządzającej CSF,przedstawiciele ministerstw zaangażowanych w realizację programów operacyjnych, główneInstytucje Wdrażające, partnerzy społeczni i gospodarczy oraz środowiska naukowe z danychdziedzin. Celem pracy Podkomitetów jest monitorowanie wdrażania polityk horyzontalnychw przekroju wszystkich programów operacyjnych. Podkomitety będą raportowały postęprealizacji tych polityk do Krajowego Komitetu Monitorującego CSF. Tryb pracyPodkomitetów monitorujących określi Krajowy Komitet Monitorujący CSF.4.1.2 Komitety monitorujące programy operacyjneW skład Komitetów monitorujących programy operacyjne wchodzą przedstawicieleMinisterstwa Gospodarki, Pracy i Polityki Społecznej (Instytucji Zarządzającej PodstawamiWsparcia Wspólnoty), Ministerstwa Finansów (Instytucji Płatniczej), ministerstwzaangażowanych w realizację programów sektorowych, przedstawiciele regionów –zaangażowani we wdrażanie Zintegrowanego Programu Operacyjnego RozwojuRegionalnego, a także partnerzy społeczni i gospodarczy. Kierowanie poszczególnymikomitetami monitorującymi powierzono przedstawicielom Instytucji Zarządzającychposzczególnymi programami operacyjnymi.Specjalne funkcje w zakresie sposobu przeprowadzania monitoringu i ocenyprogramów operacyjnych przypisane są Komitetowi Monitorującemu program Pomocytechnicznej. Do zadań Komitetu należy m.in. nadzór nad prawidłowością funkcjonowaniasystemu monitorowania i uruchamianie procesu oceny Podstaw Wsparcia Wspólnoty iposzczególnych programów operacyjnych. Komitet monitorujący w porozumieniu zInstytucją Zarządzającą programem operacyjnym przygotowuje procedury i sposób działania,w tym częstotliwość obradowania, która nie może być mniejsza niż dwie sesje do roku.Komitety monitorujące mogą tworzyć stałe podkomitety i grupy robocze (w zależnościod potrzeb), zorientowane na monitorowanie szczególnych, interdyscyplinarnych(horyzontalnych) zagadnień takich jak: zatrudnienie, małe i średnie przedsiębiorstwa,równość szans kobiet i mężczyzn, ochrona środowiska, społeczeństwo innowacyjne.158

4.2 Skwantyfikowane cele, podstawowe wskaźniki monitorowaniaInstytucja Zarządzająca Podstawami Wsparcia Wspólnoty oraz InstytucjeZarządzające programami operacyjnymi wraz z ich Komitetami monitorującymi, zgodniez art. 36 Rozporządzenia Rady Nr 1260/1999, prowadzą monitoring w oparciu o fizycznei finansowe wskaźniki (baseline indicators). Wskaźniki, określone w Podstawach WsparciaWspólnoty (por. aneks I) oraz w poszczególnych programach operacyjnych, służą mierzeniupostępu realizacji programów operacyjnych, priorytetów, działań i projektów oraz ocenie ichefektywności w ujęciu rzeczowym i finansowym.Docelową, merytoryczną podstawą systemu wskaźników jest układ celów PodstawWsparcia Wspólnoty. Wskaźniki zostały ułożone w sposób hierarchiczny, odpowiadającysekwencji celów (od najbardziej ogólnych do szczegółowych), zgodnie z zasadą im wyższypoziom procedury programowania i bardziej generalny cel wdrażania, tym mniejsza liczbawskaźników oraz ich bardziej ogólny i uniwersalny charakter. Na niższych poziomachprocedury programowania (priorytety i działania) monitoring jest prowadzony za pomocąniezależnych, ale wysoce zintegrowanych wskaźników podstawowych, odpowiadających: 22• trzem kategoriom interwencji na poziomie priorytetów: rozwojowi i modernizacjiotoczenia produkcyjnego, zatrudnieniu i zasobom ludzkim oraz infrastrukturzesłużącej wzrostowi gospodarczemu;• grupom problemów na poziomie działań.Kryteria doboru wskaźników uwzględniają reguły rekomendowane przez KomisjęEuropejską (trafność, stosowność, dostępność, wiarygodność, mierzalność, porównywalność).Wymóg ten wprowadza następujące warunki:- mała liczba wskaźników, rosnąca w miarę schodzenia na niższy poziom analiz,- dostępność wskaźników w systemie statystyki państwowej lub wprowadzenie ichdo ewidencji za pomocą niewielkich nakładów finansowych i organizacyjnych,- cykliczność pomiaru wartości danego wskaźnika w krótkich odstępach czasowych,- reprezentatywność wskaźników dla pewnego zbioru zjawisk społecznogospodarczych,- przystępność i łatwość interpretacji wskaźników dla analiz i podejmowania decyzji,- przydatność w procesie programowania, rozumiana jako operowanie wskaźnikamizgeneralizowanymi, nie opisującymi sytuacji szczegółowych.Ministerstwo Gospodarki, Pracy i Polityki Społecznej, w oparciu o zalecany przezKomisję Europejską Dokument roboczy nr 3 – wskaźniki dla procedur monitoringui ewaluacji, założenia metodologiczne, przygotowało materiał pt. „Wytyczne do tworzeniawskaźników monitoringu programów, priorytetów, działań i projektów oraz listapodstawowych wskaźników monitorowania w poszczególnych obszarach interwencji funduszystrukturalnych”. Uniwersalny zestaw wskaźników podstawowych (por. aneks I) pozwala naporównywanie przebiegu przedsięwzięć o podobnym charakterze w ramach różnychprogramów operacyjnych. Trzy kategorie wskaźników: produktu, rezultatu i oddziaływania,zestawiane są każdorazowo z wymiernymi (mierzonymi wielkością nakładów finansowychczy materialnych oraz liczbą zaangażowanych osób) nakładami na realizację projektu,22 Zależności pomiędzy poszczególnymi poziomami wskaźników zostały przedstawione w załączniku doniniejszego systemu wdrażania.159

4.2 Skwantyfikowane cele, podstawowe wskaźniki monitorowaniaInstytucja Zarządzająca Podstawami Wsparcia Wspólnoty oraz InstytucjeZarządzające programami operacyjnymi wraz z ich Komitetami monitorującymi, zgodniez art. 36 Rozporządzenia Rady Nr 1260/1999, prowadzą monitoring w oparciu o fizycznei finansowe wskaźniki (baseline indicators). Wskaźniki, określone w Podstawach WsparciaWspólnoty (por. aneks I) oraz w poszczególnych programach operacyjnych, służą mierzeniupostępu realizacji programów operacyjnych, priorytetów, działań i projektów oraz ocenie ichefektywności w ujęciu rzeczowym i finansowym.Docelową, merytoryczną podstawą systemu wskaźników jest układ celów PodstawWsparcia Wspólnoty. Wskaźniki zostały ułożone w sposób hierarchiczny, odpowiadającysekwencji celów (od najbardziej ogólnych do szczegółowych), zgodnie z zasadą im wyższypoziom procedury programowania i bardziej generalny cel wdrażania, tym mniejsza liczbawskaźników oraz ich bardziej ogólny i uniwersalny charakter. Na niższych poziomachprocedury programowania (priorytety i działania) monitoring jest prowadzony za pomocąniezależnych, ale wysoce zintegrowanych wskaźników podstawowych, odpowiadających: 22• trzem kategoriom interwencji na poziomie priorytetów: rozwojowi i modernizacjiotoczenia produkcyjnego, zatrudnieniu i zasobom ludzkim oraz infrastrukturzesłużącej wzrostowi gospodarczemu;• grupom problemów na poziomie działań.Kryteria doboru wskaźników uwzględniają reguły rekomendowane przez KomisjęEuropejską (trafność, stosowność, dostępność, wiarygodność, mierzalność, porównywalność).Wymóg ten wprowadza następujące warunki:- mała liczba wskaźników, rosnąca w miarę schodzenia na niższy poziom analiz,- dostępność wskaźników w systemie statystyki państwowej lub wprowadzenie ichdo ewidencji za pomocą niewielkich nakładów finansowych i organizacyjnych,- cykliczność pomiaru wartości danego wskaźnika w krótkich odstępach czasowych,- reprezentatywność wskaźników dla pewnego zbioru zjawisk społecznogospodarczych,- przystępność i łatwość interpretacji wskaźników dla analiz i podejmowania decyzji,- przydatność w procesie programowania, rozumiana jako operowanie wskaźnikamizgeneralizowanymi, nie opisującymi sytuacji szczegółowych.Ministerstwo Gospodarki, Pracy i Polityki Społecznej, w oparciu o zalecany przezKomisję Europejską Dokument roboczy nr 3 – wskaźniki dla procedur monitoringui ewaluacji, założenia metodologiczne, przygotowało materiał pt. „Wytyczne do tworzeniawskaźników monitoringu programów, priorytetów, działań i projektów oraz listapodstawowych wskaźników monitorowania w poszczególnych obszarach interwencji funduszystrukturalnych”. Uniwersalny zestaw wskaźników podstawowych (por. aneks I) pozwala naporównywanie przebiegu przedsięwzięć o podobnym charakterze w ramach różnychprogramów operacyjnych. Trzy kategorie wskaźników: produktu, rezultatu i oddziaływania,zestawiane są każdorazowo z wymiernymi (mierzonymi wielkością nakładów finansowychczy materialnych oraz liczbą zaangażowanych osób) nakładami na realizację projektu,22 Zależności pomiędzy poszczególnymi poziomami wskaźników zostały przedstawione w załączniku doniniejszego systemu wdrażania.159

Hooray! Your file is uploaded and ready to be published.

Saved successfully!

Ooh no, something went wrong!