Polityka równości płci Polska 2007

• wzmocnienie wymiaru sprawiedliwości i organów ścigania przez podniesienie poziomukompetencji osób zatrudnionych w zakresie zasady równości i niedyskryminacji;• rzeczywista realizacja przepisów, chroniąca ofiary przestępstw;• identyfikacja sprzecznej z prawem praktyki jego stosowania, by można było wprowadzićprogramy i tworzyć wytyczne zmierzające do ograniczenia zjawiska;• zapewnienie równego traktowania kobiet i mężczyzn (także dziewcząt i chłopców) przezwymiar sprawiedliwości (wymiar kary w przypadku przestępstwa, stosowanie środkówzapobiegawczych, możliwości resocjalizacji itd.);• identyfikacja wszystkich przypadków dyskryminacji (także krzyżowej) i innych przestępstwmotywowanych płcią, orientacją psychoseksualną, pochodzeniem (w tym mowy nienawiścii zbrodni z nienawiści), a także skuteczniejsza walka z tymi przestępstwami;• doprowadzenie do włączenia perspektywy płci społeczno-kulturowej w edukację o społeczeństwie,obywatelską, prawniczą itp.Decydenci i główni aktorzyFormułowanie i wdrażanie polityki równości płci w obszarze „sprawiedliwość i prawa człowieka”jest powinnością Parlamentu, w tym Komisji Parlamentarnych, Ministerstwa Sprawiedliwości,Ministerstwa Spraw Wewnętrznych i Administracji, Ministerstwa Pracy i Polityki Społecznej(zwłaszcza Departamentu ds. Kobiet, Rodziny i Przeciwdziałania Dyskryminacji), MinisterstwaEdukacji Narodowej, Ministerstwa Zdrowia, Urzędu Repatriacji i Cudzoziemców, Straży Granicznej,Służby Więziennej, Sądów, Prokuratury, Adwokatury, Policji, Rzecznika Praw Obywatelskich,Rzecznika Praw Dziecka, Głównego Urzędu Statystycznego (GUS), a także odpowiednich lokalnychinstytucji i ciał.Konieczne jest włączenie w ten proces organizacji pozarządowych, zwłaszcza reprezentującychgrupy dyskryminowane czy mniejszościowe. Ważna jest reprezentacja interesów różnychgrup w odniesieniu do danej polityki (także dążenie do równej reprezentacji obu płci), przygotowanieosób reprezentujących instytucje i ciała do analizy problemów, poszukiwania rozwiązań,tworzenia polityk z uwzględnieniem perspektywy płci.Wskaźniki polityki równości płci w kontekście praw człowiekaLista przykładowa, niewyczerpująca problematyki:• liczba ofiar przemocy ze względu na płeć z uwzględnieniem płci, wieku, orientacji seksualnej,pochodzenia etnicznego i narodowego, niepełnosprawności, ubóstwa, w tymkorzystających z nieodpłatnej pomocy prawnej, ochrony przed dalszym pokrzywdzeniem(schroniska, zakaz zbliżania się sprawcy), pomocy medycznej i psychologicznej, kompensacjii restytucji, ekspertyz biegłych dotyczących następstw pokrzywdzenia;• liczba sprawców przemocy ze względu na płeć z uwzględnieniem płci, wieku, orientacjiseksualnej, pochodzenia etnicznego i narodowego, niepełnosprawności, ubóstwa, w tymkorzystających z nieodpłatnej pomocy prawnej, pomocy medycznej i psychologicznej orazekspertyz biegłych dotyczących okoliczności mogących mieć wpływ na wymiar kary;• liczba umorzonych na szczeblu prokuratury postępowań przeciwko sprawcom przemocyze względu na płeć, liczba wydanych wyroków – w tym w zawieszeniu;• proporcje kobiet i mężczyzn, dziewcząt i chłopców w odniesieniu do korzystania z warunkowychzwolnień, przerw w odbywaniu kary, programów profilaktycznych, edukacyjnych,resocjalizacyjnych;• proporcja kobiet i mężczyzn zatrudnionych w wymiarze sprawiedliwości i organach ścigania(w tym zajmowane stanowiska), a także innych osób zaangażowanych w ich pracę(eksperci/ekspertki, biegli/biegłe itd.) oraz wysokości ich wynagrodzeń (można zastosowaćwskaźnik opracowany w ramach projektu Gender Index);• liczba szkoleń dotyczących perspektywy równości płci, sytuacji kobiet i mężczyzn przeprowadzonychw instytucjach wymiaru sprawiedliwości i organów ścigania (z uwzględnieniempłci i stanowisk osób uczestniczących);91Sprawiedliwość i prawa człowieka