prawnej trwają od 2004 r. i wydają się już dobiegać końca 25 . Z punktów bezpłatnej pomocy miałybykorzystać osoby samotne, których dochód nie przekracza 461 zł i osoby żyjące w rodzinach,w których dochód na osobę nie przekracza 316 zł. Projekt przewiduje, że nieodpłatna pomocprawna będzie przysługiwać przy wyższych limitach dochodów m.in. ofiarom przemocy w rodzinie.W ocenie Helsińskiej Fundacji Praw Człowieka w Polsce idealnym przykładem postępowań,w których niezbędne jest szczególnie staranne rozważenie wniosków o przyznanie pomocy prawnejsą sprawy alimentacyjne.<strong>Polityka</strong> równych szans – programy działańPolski rząd nie realizuje obecnie żadnej strategii mającej na celu zapewnienie <strong>równości</strong> <strong>płci</strong>we wszystkich dziedzinach życia społecznego. Po ostatnich wyborach parlamentarnych zniesionourząd Pełnomocnika Rządu ds. Równego Statusu Kobiet i Mężczyzn. Kwestiami <strong>równości</strong> <strong>płci</strong>i przeciwdziałania dyskryminacji zajmuje się teraz Departament ds. Kobiet, Rodziny i PrzeciwdziałaniaDyskryminacji w Ministerstwie Pracy i Polityki Społecznej.W związku z przyjęciem Ustawy o przeciwdziałaniu przemocy w rodzinie Rada Ministrówuchwaliła 25 września 2006 r. Krajowy Program Przeciwdziałania Przemocy w Rodzinie. Programpowstał we współpracy Ministerstwa Pracy i Polityki Społecznej z Ministerstwem SprawWewnętrznych i Administracji, Ministerstwem Sprawiedliwości, Ministerstwem Zdrowia orazMinisterstwem Edukacji Narodowej. Na początku maja <strong>2007</strong> r. odbyło się pierwsze posiedzenieZespołu Monitorującego realizację Programu.W dniu 16 września 2003 r. Rada Ministrów przyjęła Krajowy Program Zwalczania i ZapobieganiaHandlowi Ludźmi (obecnie realizowany w ramach kontynuacji na lata <strong>2007</strong>–2008). W roku 2006rozpoczęto „Program wsparcia i ochrony cudzoziemców – ofiar handlu ludźmi” realizowany przezFundację La Strada jako zadanie zlecone przez Ministra Spraw Wewnętrznych i Administracji.W sierpniu 2006 r. na szczeblu Komendy Głównej Policji powołany został Centralny Zespół dw.z Handlem Ludźmi. Powołano także Wojewódzkie Zespoły dw. z Handlem Ludźmi.Krajowy Program Działań na Rzecz Kobiet, przyjęty w 2003 r. przez Radę Ministrów, powstałw związku z międzynarodowymi zobowiązaniami Polski, które zostały przyjęte przez Rząd RP wewrześniu 1995 r. bez zastrzeżeń i wyłączeń. Znaczna część zadań zapisanych w Programie nie zostałazrealizowana. W raporcie z monitoringu II etapu wdrożeniowego KPD, zwracano uwagę nautrzymujący się stale brak funduszy na realizację strategii w zakresie wyrównywania szans kobieti mężczyzn w Polsce.W ramach realizowanego przez Sekretariat Pełnomocnika Rządu ds. Równego Statusu Kobieti Mężczyzn projektu „Wzmacnianie polityk równego traktowania kobiet i mężczyzn” powstałw 2005 r. Krajowy System Monitorowania Równego Traktowania Kobiet i Mężczyzn.W Krajowym Programie Działań na rzecz Kobiet, Pilotażowym Programie Rządowym naRzecz Społeczności Romskiej w województwie małopolskim na lata 2001–2003 i w dziesięcioletnimProgramie na rzecz Społeczności Romskiej w Polsce niewiele jest wytycznych w kwestii łącznejdyskryminacji ze względu na płeć i rasę lub pochodzenie etniczne. W Krajowym ProgramiePrzeciwdziałania Dyskryminacji Rasowej, Ksenofobii i Związanej z Nimi Nietolerancji 2004–2009włączono perspektywę <strong>płci</strong> do działań podejmowanych w ramach programu.Opracowywane i przyjmowane przez rządy programy działań często nie są realizowane, lub też ichrealizacja znacznie się opóźnia. Niekiedy w trakcie trwania programu, dokonuje się zmian, które wypaczającele programu (np. program „Przeciw przemocy – wyrównać szanse”) (Kobiety w..., 2003).Cele polityki <strong>równości</strong> <strong>płci</strong> w kontekście praw człowiekaNajważniejsze cele w omawianym obszarze to:• zapewnienie odpowiedniej ochrony prawnej przed dyskryminacją i przemocą ze względuna płeć, orientację psychoseksualną, wiek, pochodzenie i inne przesłanki przez: identyfikacjęi usunięcie wszelkich dyskryminujących zapisów prawnych, przyjęcie i wdrożeniewszystkich zapisów prawnych dotyczących ochrony praw człowieka oraz przeciwdziałającychdyskryminacji i przemocy wynikających z porozumień międzynarodowych;• zapewnienie <strong>równości</strong> kobiet i mężczyzn w instytucjach wymiaru sprawiedliwości i organachścigania;9025W myśl projektu ustawy bezpłatna pomoc będzie obejmowała udzielanie porad prawnych lub przygotowanie pierwszegopisma procesowego, wniosku o zwolnienie od kosztów sądowych czy wniosku o ustanowienie pełnomocnika z urzędu, niebędzie zaś obejmowała reprezentacji przed sądem.Rozdział 7
• wzmocnienie wymiaru sprawiedliwości i organów ścigania przez podniesienie poziomukompetencji osób zatrudnionych w zakresie zasady <strong>równości</strong> i niedyskryminacji;• rzeczywista realizacja przepisów, chroniąca ofiary przestępstw;• identyfikacja sprzecznej z prawem praktyki jego stosowania, by można było wprowadzićprogramy i tworzyć wytyczne zmierzające do ograniczenia zjawiska;• zapewnienie równego traktowania kobiet i mężczyzn (także dziewcząt i chłopców) przezwymiar sprawiedliwości (wymiar kary w przypadku przestępstwa, stosowanie środkówzapobiegawczych, możliwości resocjalizacji itd.);• identyfikacja wszystkich przypadków dyskryminacji (także krzyżowej) i innych przestępstwmotywowanych <strong>płci</strong>ą, orientacją psychoseksualną, pochodzeniem (w tym mowy nienawiścii zbrodni z nienawiści), a także skuteczniejsza walka z tymi przestępstwami;• doprowadzenie do włączenia perspektywy <strong>płci</strong> społeczno-kulturowej w edukację o społeczeństwie,obywatelską, prawniczą itp.Decydenci i główni aktorzyFormułowanie i wdrażanie polityki <strong>równości</strong> <strong>płci</strong> w obszarze „sprawiedliwość i prawa człowieka”jest powinnością Parlamentu, w tym Komisji Parlamentarnych, Ministerstwa Sprawiedliwości,Ministerstwa Spraw Wewnętrznych i Administracji, Ministerstwa Pracy i Polityki Społecznej(zwłaszcza Departamentu ds. Kobiet, Rodziny i Przeciwdziałania Dyskryminacji), MinisterstwaEdukacji Narodowej, Ministerstwa Zdrowia, Urzędu Repatriacji i Cudzoziemców, Straży Granicznej,Służby Więziennej, Sądów, Prokuratury, Adwokatury, Policji, Rzecznika Praw Obywatelskich,Rzecznika Praw Dziecka, Głównego Urzędu Statystycznego (GUS), a także odpowiednich lokalnychinstytucji i ciał.Konieczne jest włączenie w ten proces organizacji pozarządowych, zwłaszcza reprezentującychgrupy dyskryminowane czy mniejszościowe. Ważna jest reprezentacja interesów różnychgrup w odniesieniu do danej polityki (także dążenie do równej reprezentacji obu <strong>płci</strong>), przygotowanieosób reprezentujących instytucje i ciała do analizy problemów, poszukiwania rozwiązań,tworzenia polityk z uwzględnieniem perspektywy <strong>płci</strong>.Wskaźniki polityki <strong>równości</strong> <strong>płci</strong> w kontekście praw człowiekaLista przykładowa, niewyczerpująca problematyki:• liczba ofiar przemocy ze względu na płeć z uwzględnieniem <strong>płci</strong>, wieku, orientacji seksualnej,pochodzenia etnicznego i narodowego, niepełnosprawności, ubóstwa, w tymkorzystających z nieodpłatnej pomocy prawnej, ochrony przed dalszym pokrzywdzeniem(schroniska, zakaz zbliżania się sprawcy), pomocy medycznej i psychologicznej, kompensacjii restytucji, ekspertyz biegłych dotyczących następstw pokrzywdzenia;• liczba sprawców przemocy ze względu na płeć z uwzględnieniem <strong>płci</strong>, wieku, orientacjiseksualnej, pochodzenia etnicznego i narodowego, niepełnosprawności, ubóstwa, w tymkorzystających z nieodpłatnej pomocy prawnej, pomocy medycznej i psychologicznej orazekspertyz biegłych dotyczących okoliczności mogących mieć wpływ na wymiar kary;• liczba umorzonych na szczeblu prokuratury postępowań przeciwko sprawcom przemocyze względu na płeć, liczba wydanych wyroków – w tym w zawieszeniu;• proporcje kobiet i mężczyzn, dziewcząt i chłopców w odniesieniu do korzystania z warunkowychzwolnień, przerw w odbywaniu kary, programów profilaktycznych, edukacyjnych,resocjalizacyjnych;• proporcja kobiet i mężczyzn zatrudnionych w wymiarze sprawiedliwości i organach ścigania(w tym zajmowane stanowiska), a także innych osób zaangażowanych w ich pracę(eksperci/ekspertki, biegli/biegłe itd.) oraz wysokości ich wynagrodzeń (można zastosowaćwskaźnik opracowany w ramach projektu Gender Index);• liczba szkoleń dotyczących perspektywy <strong>równości</strong> <strong>płci</strong>, sytuacji kobiet i mężczyzn przeprowadzonychw instytucjach wymiaru sprawiedliwości i organów ścigania (z uwzględnieniem<strong>płci</strong> i stanowisk osób uczestniczących);91Sprawiedliwość i prawa człowieka
- Page 1:
Politykarówności płciPolska 2007
- Page 4 and 5:
Wydawca:Fundacja „Fundusz Współ
- Page 6 and 7:
Rozdział 3. Praca 35Danuta Duch-Kr
- Page 8 and 9:
Wnioski i rekomendacje ............
- Page 10 and 11:
8Spis treści
- Page 12 and 13:
PrzedmowaBożena Chołuj, Marta Raw
- Page 14 and 15:
Równość płci do dzisiaj nie jes
- Page 16 and 17:
W tym rozdziale szczególna uwaga z
- Page 18 and 19:
Ważnym czynnikiem determinującym
- Page 20 and 21:
za powiązań między wydatkami bud
- Page 22 and 23:
zawodową emerytek - chodzi tu o in
- Page 24 and 25:
Punkty odniesieniaStowarzyszenie Ws
- Page 26 and 27:
Rozdział 2.Rządy i uczestnictwoMa
- Page 28 and 29:
nieuzyskania przez nie wystarczają
- Page 30 and 31:
• Ogólnopolskie Porozumienie Zwi
- Page 32 and 33:
sceny politycznej oznacza w praktyc
- Page 34 and 35:
Opis dobrych praktykSystem kwotowy
- Page 36 and 37:
W roku 1997 Parlamentarna Grupa Kob
- Page 38 and 39:
Opis sektora pracy z perspektywy r
- Page 40 and 41:
Tabela 3.1. Wybrane mierniki aktywn
- Page 42 and 43: wynagrodzenie kobiet stanowi zaledw
- Page 44 and 45: Stosowanie prawa pracyKontrolę nad
- Page 46 and 47: • czas nieodpłatnej pracy wykony
- Page 48 and 49: Rodziny i Praw Kobiet - w obszarze
- Page 50 and 51: Rozdział 4.EdukacjaMagdalena Środ
- Page 52 and 53: że należą oni do pokolenia, któ
- Page 54 and 55: Wolność kobiet - w oczach autoró
- Page 56 and 57: Dodatkowo:• ankiety pozwalające
- Page 58 and 59: organizuje się obozy, w trakcie kt
- Page 60 and 61: Fundacja FeminotekaWenDo to metoda
- Page 62 and 63: 60nie z rokiem 1970, w którym ten
- Page 64 and 65: Kolejnym znaczącym czynnikiem ryzy
- Page 66 and 67: • artykułów 12(1) i 16(1) oraz
- Page 68 and 69: W Polsce nie prowadzi się badań i
- Page 70 and 71: gów już 75%, farmaceutki stanowi
- Page 72 and 73: Raport na temat zdrowia kobiet w wi
- Page 74 and 75: Rozdział 6.UbóstwoIza Desperak, M
- Page 76 and 77: • wymiar czasowy - bieda może st
- Page 78 and 79: • obserwuje się zjawisko „szkl
- Page 80 and 81: tycznego przesunięcia do kategorii
- Page 82 and 83: • uruchomienie mechanizmów opiek
- Page 84 and 85: Międzynarodowa Fundacja Kobiet - o
- Page 86 and 87: wadzone przepisy sprzyjają ochroni
- Page 88 and 89: Mimo że rola biegłych psychiatró
- Page 90 and 91: Z badań przeprowadzonych pod konie
- Page 94: • liczba programów edukacyjnych
- Page 97 and 98: Prawo do życia prywatnego i rodzin
- Page 99 and 100: Rozdział 8. Nauka, badania i nowe
- Page 101 and 102: odzaju i roku studiów, według wie
- Page 103 and 104: W dotychczasowych dokumentach zwią
- Page 105 and 106: • liczba i/lub proporcja kobiet i
- Page 107 and 108: Komisja złożona z wybitnych autor
- Page 109 and 110: Przydatne strony wwwhttp://equal.ws
- Page 111 and 112: Współpraca mediów i organizacji
- Page 113 and 114: Gender meanstreaming a ideologiczne
- Page 115 and 116: ez względu na tematykę, są to m
- Page 117 and 118: Wskaźniki polityki równości płc
- Page 119 and 120: organizacja ta przeprowadziła akcj
- Page 121 and 122: Warsztaty „Redakcja Równości”
- Page 123 and 124: Trzeciej Ministerialnej Konferencji
- Page 125 and 126: Na studiach doktoranckich w dziedzi
- Page 127 and 128: Jako niepowodzenie należy potrakto
- Page 129 and 130: Wskaźniki polityki równości płc
- Page 131 and 132: Winnica, Pokrzywnica i Zatory reali
- Page 133 and 134: Opis obszaru polityki obronnej w od
- Page 135 and 136: Realizowany w resorcie Program prze
- Page 137 and 138: Przegląd obowiązującego ustawoda
- Page 139 and 140: umożliwiających zawodowym żołni
- Page 141 and 142: • promowanie dobrych wzorców rel
- Page 144:
Fundacja „Fundusz Współpracy”