Mimo że rola biegłych psychiatrów i psychologów jest często kluczowa dla właściwej kwalifikacjiprawnej czynu przestępnego, dopiero w 2006 r. rozpoczęto program badawczy „Przestępstwaprzeciwko rodzinie – kontekst psychospołeczny, medyczny i prawny” w celu szczegółowejcharakterystyki sprawców przestępstw przeciwko rodzinie na podstawie informacji zawartychw opiniach wydanych przez biegłych psychiatrów i psychologów.Przemoc seksualna i gwałtW sprawach o zgwałcenie zapada w Polsce rocznie około 200 wyroków. Na podstawie badańwiktymizacyjnych przyjmuje się, że do ujawnienia dochodzi w około 8% popełnionych przestępstwseksualnych (Siemaszko, 1998). Zatem w ponad 90% przypadków zgwałceń sprawcypozostają bezkarni, do czego może przyczyniać się wnioskowy tryb wszczynania postępowaniakarnego. Wiele kobiet przed złożeniem wniosku o ściganie powstrzymuje obawa przed długotrwałąi poniżającą procedurą, prowadzącą do tzw. wtórnej wiktymizacji w trakcie procesu karnego(Przemoc wobec..., 1994; Prawa kobiet..., 1993; por. też Kobiety..., 2003). Wśród przedstawicieliorganów ścigania i sędziów nadal pokutują mity na temat gwałcicieli i zgwałconych kobiet 13 . Onepowodują, że w procesie o zgwałcenie ustala się często przeszłość seksualną kobiety, przypisuje sięjej lekkomyślność lub „winę” na podstawie analizy jej stroju lub zachowania, co zostało wsparteprzez orzecznictwo Sądu Najwyższego wydawane na tle kodyfikacji z 1969 r.Obowiązujący Kodeks postępowania karnego nie stawia wystarczającej tamy dla takiego przebiegupostępowania dowodowego (Kobiety..., 2003). Zdarza się również warunkowanie skazaniasprawców zgwałcenia istnieniem dowodów na to, że pokrzywdzona stawiała czynny opór, mimo iżw świetle znamion tego przestępstwa wystarczające jest wykazanie, że sprawca stosował przemoc,groźbę lub podstęp (Tomaszewska, 2006). Przed złożeniem wniosku o ściganie sprawcy zgwałceniapowstrzymać mogą wątpliwości, czy zostanie on sprawiedliwie ukarany z uwagi na niewielką liczbęskazań na karę bezwzględnego pozbawienia wolności oraz niską wysokość orzekanych kar.W latach 1993–1997 (tzn. na gruncie poprzednio obowiązującego k.k.) liczba orzekanych karbezwzględnego pozbawienia wolności wykazywała tendencję spadkową: z 68,3% do 60,6%. Większośćorzekanych kar, nawet w przypadku zgwałceń zbiorowych i popełnionych ze szczególnymokrucieństwem, to wyroki w granicach dolnego zagrożenia. Traktowanie przez organy ściganiai sądy ofiar przestępstwa zgwałcenia budzi nadal poważne zastrzeżenia. Niekiedy bez wyraźnejprzyczyny pokrzywdzone są wielokrotnie przesłuchiwane, często w konfrontacji ze sprawcą (lubsprawcami) gwałtu 14 . W wielu sądach brak wydzielonych pomieszczeń dla świadków, dochodzi dokontaktu osoby pokrzywdzonej w czasie oczekiwania na przesłuchanie ze sprawcą (jeśli odpowiadaon z wolnej stopy) albo z jego rodziną, która nierzadko znieważa i poniża ofiarę lub zarzuca jej,że „złamała sprawcy gwałtu życie” (ibidem).Handel kobietamiSzacuje się, że ofiarami handlu ludźmi rocznie staje się kilka tysięcy kobiet. W „Gazecie Policyjnej”(4/2004) czytamy, że według Interpolu ponad 300 tys. kobiet pochodzących w EuropyŚrodkowo-Wschodniej jest zmuszanych do pracy jako prostytutki w Europie Zachodniej.Ściganie tych przestępstw utrudniają niedostatki regulacji kodeksu karnego, skutkujące rozbieżnościamiw interpretacji użytego w przepisie art. 253 k.k. określenia „uprawia handel ludźmi”i relacji tego przepisu do art. 204 § 4 (dotyczącego zwabiania lub uprowadzania innej osoby w celuuprawiania prostytucji zagranicą). Proces doskonalenia prawa w tym zakresie utrudnia spór, czydefinicja handlu ludźmi przewidziana m.in. w protokole dodatkowym do Konwencji o zwalczaniumiędzynarodowej przestępczości zorganizowanej ludźmi może obowiązywać bezpośrednio, czypowinna być implementowana do prawa polskiego.Zaledwie 3 (z 261) w 2003 r. i 2 (z 98) w 2004 r. ofiary handlu ludźmi zostało objęte ochroną zestrony policji. Jednocześnie Fundacja Przeciwko Handlowi Kobietami La Strada w samym 2004 r.udzieliła pomocy socjalnej i psychologicznej aż 99 osobom, w tym 38 cudzoziemkom.Przestępczość kobiet i problem ich równego traktowaniaprzez wymiar sprawiedliwościWśród osób podejrzanych o zabójstwo kobiety stanowiły 14,6% w 2006 r. i 13,1% w 1996 r., podejrzanycho spowodowanie uszczerbku na zdrowiu – odpowiednio 7,44% i 7,39%, podejrzanycho udział w bójce lub pobiciu – 7,42% i 7,25%, podejrzanych o zgwałcenie – 0,82% i 0,57%, podejrzanycho wymuszenie rozbójnicze i kradzież rozbójniczą – 4,58% i 4,46%. Wyraźny wzrost widać8613W literaturze amerykańskiej słusznie zwraca się uwagę, że przyjęcie tych mitów uniemożliwia kobiecie uzyskanie rzetelnegoprocesu (fair trial) (por. Torrey, 1991).14W jednej ze spraw o zgwałcenie zbiorowe pokrzywdzona kobieta była przesłuchiwana 26 razy, przy czym 12 w konfrontacjiz każdym ze sprawców gwałtu. Sąd Apelacyjny, potępiając taką praktykę, podkreślał, że zeznania pokrzywdzonej odpoczątku były spójne i logiczne, nie było więc potrzeby ponawiania przesłuchań.Rozdział 7
w liczbie osób podejrzanych o kradzież i kradzież z włamaniem – 7,65% w 2006 r. i 3,10% w 1996 r.Statystyki pokazują, że kobiety stanowią około 10% osób dopuszczających się przestępstw. W ciąguostatnich 10 lat nie zaobserwowano znacznego wzrostu liczby kobiet – sprawczyń przestępstw 15 .Dotyczy to również przestępczości dziewcząt. Dziewczęta znacznie rzadziej niż chłopcy trafiają doinstytucji poprawczych, jednocześnie częściej są umieszczane w zakładzie wychowawczym, nawetgdy nie zarzuca się im popełnienia przestępstwa (Przezwyciężanie..., 2004).Zdarza się, że kary wymierzane kobietom winnym popełnienia przestępstwa są niewspółmierniesurowe w stosunku do kar wymierzanych mężczyznom za udział w tym samym przestępstwie,zwłaszcza w sytuacjach, gdy kobieta, popełniając przestępstwo, przełamuje społeczny stereotypmatki lub kobiecości. Na przykład, kobiecie biorącej udział wraz z mężczyznami w zabójstwieprzypisywano rolę kierowniczą, mimo iż w akcie zabójstwa sama nie brała bezpośredniego udziału,a biegły nie dopatrzył się w jej osobowości cech przywódczych. Opinię publiczną zbulwersowałoskazanie kobiety na dożywocie za zabójstwo czworga swych nowonarodzonych dzieci, przyrównoczesnym uniewinnieniu ich ojca. Sąd odrzucił z góry kwalifikację prawną dzieciobójstwai nie dał wiary wyjaśnieniom oskarżonej, że do swych czynów była zmuszana przez męża. Dał przytym wiarę zapewnieniom męża, iż nie wiedział on, że żona była w ciąży i rodziła.Kobiety zazwyczaj odbywają kary w gorszych warunkach niż mężczyźni. Zakładów karnychdla kobiet jest mało, często odbywają karę daleko od domu, co utrudnia im kontakt z rodziną. Ponadtorzadziej niż mężczyznom stwarza się kobietom warunki do nauki, przyuczenia do zawodu.Należy zbadać, czy kobiety mają równe z mężczyznami szanse na uzyskanie przedterminowegozwolnienia i pomocy postpenitencjarnej. Rozpoznania wymaga również sytuacja osadzonych kobietcudzoziemek, szczególnie podatnych na dyskryminację krzyżową.Dyskryminacja ze względu na płeć i orientację psychoseksualną w zatrudnieniui w innych obszarach życia społecznegoDo 2003 r. nie było wyraźnych przepisów, na podstawie których można było dochodzić roszczeńo dyskryminację. Osoby czujące się ofiarami dyskryminacji zwracały się więc zwłaszcza doRzecznika Praw Obywatelskich, inspirując go w wielu wypadkach do wystąpienia do TrybunałuKonstytucyjnego. Jedną z pierwszych spraw rozstrzygniętych przez powołany w drugiej połowielat 80. XX w. Trybunał Konstytucyjny była sprawa niekonstytucyjności zarządzenia Ministraw sprawie rekrutacji studentów do akademii medycznych dyskryminującego kobiety 16 . Kilkaorzeczeń Trybunału odnosiło się do zróżnicowanego wieku emerytalnego kobiet i mężczyzn, przyokazji których Trybunał wypowiedział zasadę, że przejście na emeryturę w przypadku ukończeniawieku 60 lat jest prawem, a nie obowiązkiem kobiety 17 . Za niezgodne z Konstytucją Trybunał uznałtakże segregowanie ofert pracy według <strong>płci</strong>, niedopuszczanie kobiet do niektórych zawodów,przyznawanie przywilejów zawodowych tylko mężczyznom (np. w przypadku zawodu nurka), czyteż przyznawanie płatnych urlopów, np. na opiekę nad chorym dzieckiem, tylko kobiecie 18 .Trybunał zajmował się też kwestią konstytucyjności przepisów prawnych lub Kodeksu etyki lekarskiejdotyczących przerywania ciąży, z reguły zajmując stanowisko nieprzychylne prawu kobietydo samostanowienia w tym zakresie. Jedno z orzeczeń dotyczyło możliwości odmowy wydaniaorzeczenia o dopuszczalności przerwania ciąży i odmowy wykonania zabiegu przerwania ciążyprzez lekarzy powołujących się na klauzulę sumienia. Trybunał uznał iż w obu sytuacjach odmowalekarzy jest zgodna z Konstytucją, przyczyniając się do nieuznawania przez lekarzy prawa kobietdo przerwania ciąży w zakresie dopuszczalności wyznaczonym przez obowiązujące prawo 19 .Ostatnio zaczęły pojawiać się pierwsze orzeczenia sądowe dotyczące naruszenia zasady równegotraktowania w zatrudnieniu na podstawie przepisów Kodeksu pracy, zwłaszcza mobbinguoraz ciężaru dowodu. Chociaż molestowanie seksualne jest przez Kodeks pracy traktowane jakoprzejaw dyskryminacji ze względu na płeć, do sądów pracy rzadko trafiają sprawy tego typu.Sprawy rozpoznawane przez sądy karne (art. 199 k.k.) dotyczą tylko najbardziej drastycznychprzejawów tego zjawiska (doprowadzenia do obcowania <strong>płci</strong>owego lub innej czynności seksualnejprzy wykorzystaniu stosunku zależności). Wedle doniesień prasowych sądy podchodzą do tegotypu zarzutów z nadmierną ostrożnością, zajmując się przy tym nierelewantnymi okolicznościami20 , domniemane ofiary czy też inne osoby, które stanęły w ich obronie, są zaś szykanowane 21 .15Serwis internetowy Komendy Głównej Policji, http://www.policja.pl/portal/pol/2/1239/16Orzeczenie z dnia 3 marca 1987 (sygn P 2/87), Orzecznictwo Trybunału Konstytucyjnego, dalej: OTK 1987 poz. 2.17Por. orzeczenie z dnia 24 września 1991, sygn. Kw 5/91 OTK 1991 poz. 5. Problem nierównego wieku emerytalnego byłporuszany przez Trybunał w różnych aspektach w kilku innych orzeczeniach.18RPO/135587/93/III. Por też Zieliński, 1995.19Orzeczenie Trybunału Konstytucyjnego z dnia 15 stycznia 1991, sygn. U 8/90. Por. też E. Zielińska glosa do tego orzeczenia,„Państwo i Prawo” 1991 Nr 7, s.112. Postanowienie z dnia 7 X 1992, sygn. U 1/92. Por. też orzeczenie z dnia 28 maja1997, sygn. K 26/96.20Jak np. w sprawie o molestowanie seksualne przez posła Łyżwińskiego.21Sprawa Frito Lays.87Sprawiedliwość i prawa człowieka
- Page 1:
Politykarówności płciPolska 2007
- Page 4 and 5:
Wydawca:Fundacja „Fundusz Współ
- Page 6 and 7:
Rozdział 3. Praca 35Danuta Duch-Kr
- Page 8 and 9:
Wnioski i rekomendacje ............
- Page 10 and 11:
8Spis treści
- Page 12 and 13:
PrzedmowaBożena Chołuj, Marta Raw
- Page 14 and 15:
Równość płci do dzisiaj nie jes
- Page 16 and 17:
W tym rozdziale szczególna uwaga z
- Page 18 and 19:
Ważnym czynnikiem determinującym
- Page 20 and 21:
za powiązań między wydatkami bud
- Page 22 and 23:
zawodową emerytek - chodzi tu o in
- Page 24 and 25:
Punkty odniesieniaStowarzyszenie Ws
- Page 26 and 27:
Rozdział 2.Rządy i uczestnictwoMa
- Page 28 and 29:
nieuzyskania przez nie wystarczają
- Page 30 and 31:
• Ogólnopolskie Porozumienie Zwi
- Page 32 and 33:
sceny politycznej oznacza w praktyc
- Page 34 and 35:
Opis dobrych praktykSystem kwotowy
- Page 36 and 37:
W roku 1997 Parlamentarna Grupa Kob
- Page 38 and 39: Opis sektora pracy z perspektywy r
- Page 40 and 41: Tabela 3.1. Wybrane mierniki aktywn
- Page 42 and 43: wynagrodzenie kobiet stanowi zaledw
- Page 44 and 45: Stosowanie prawa pracyKontrolę nad
- Page 46 and 47: • czas nieodpłatnej pracy wykony
- Page 48 and 49: Rodziny i Praw Kobiet - w obszarze
- Page 50 and 51: Rozdział 4.EdukacjaMagdalena Środ
- Page 52 and 53: że należą oni do pokolenia, któ
- Page 54 and 55: Wolność kobiet - w oczach autoró
- Page 56 and 57: Dodatkowo:• ankiety pozwalające
- Page 58 and 59: organizuje się obozy, w trakcie kt
- Page 60 and 61: Fundacja FeminotekaWenDo to metoda
- Page 62 and 63: 60nie z rokiem 1970, w którym ten
- Page 64 and 65: Kolejnym znaczącym czynnikiem ryzy
- Page 66 and 67: • artykułów 12(1) i 16(1) oraz
- Page 68 and 69: W Polsce nie prowadzi się badań i
- Page 70 and 71: gów już 75%, farmaceutki stanowi
- Page 72 and 73: Raport na temat zdrowia kobiet w wi
- Page 74 and 75: Rozdział 6.UbóstwoIza Desperak, M
- Page 76 and 77: • wymiar czasowy - bieda może st
- Page 78 and 79: • obserwuje się zjawisko „szkl
- Page 80 and 81: tycznego przesunięcia do kategorii
- Page 82 and 83: • uruchomienie mechanizmów opiek
- Page 84 and 85: Międzynarodowa Fundacja Kobiet - o
- Page 86 and 87: wadzone przepisy sprzyjają ochroni
- Page 90 and 91: Z badań przeprowadzonych pod konie
- Page 92 and 93: prawnej trwają od 2004 r. i wydaj
- Page 94: • liczba programów edukacyjnych
- Page 97 and 98: Prawo do życia prywatnego i rodzin
- Page 99 and 100: Rozdział 8. Nauka, badania i nowe
- Page 101 and 102: odzaju i roku studiów, według wie
- Page 103 and 104: W dotychczasowych dokumentach zwią
- Page 105 and 106: • liczba i/lub proporcja kobiet i
- Page 107 and 108: Komisja złożona z wybitnych autor
- Page 109 and 110: Przydatne strony wwwhttp://equal.ws
- Page 111 and 112: Współpraca mediów i organizacji
- Page 113 and 114: Gender meanstreaming a ideologiczne
- Page 115 and 116: ez względu na tematykę, są to m
- Page 117 and 118: Wskaźniki polityki równości płc
- Page 119 and 120: organizacja ta przeprowadziła akcj
- Page 121 and 122: Warsztaty „Redakcja Równości”
- Page 123 and 124: Trzeciej Ministerialnej Konferencji
- Page 125 and 126: Na studiach doktoranckich w dziedzi
- Page 127 and 128: Jako niepowodzenie należy potrakto
- Page 129 and 130: Wskaźniki polityki równości płc
- Page 131 and 132: Winnica, Pokrzywnica i Zatory reali
- Page 133 and 134: Opis obszaru polityki obronnej w od
- Page 135 and 136: Realizowany w resorcie Program prze
- Page 137 and 138: Przegląd obowiązującego ustawoda
- Page 139 and 140:
umożliwiających zawodowym żołni
- Page 141 and 142:
• promowanie dobrych wzorców rel
- Page 144:
Fundacja „Fundusz Współpracy”