Polityka równości płci Polska 2007

ealizację. Zakres kompetencji leżących w gestii tego ministerstwa w dużej mierze odpowiadacharakterystyce głównych sfer przeciwdziałania ubóstwu. Nie bez znaczenia wydaje się w tymkontekście fakt, że zadania dawnego Pełnomocnika Rządu ds. Równego Statusu Kobiet i Mężczyznzostały przekazane do MPiPS.Skuteczna realizacja zasady gender mainstreaming w odniesieniu do omawianego problemuspołecznego zależy od działania wielu rozmaitych aktorów, przede wszystkim działających w sferzepolityki rynku pracy, socjalnej czy edukacji (a więc przedstawicieli urzędów pracy, ośrodkówpomocy społecznej, centrów pomocy rodzinie itd.). Nie do przecenienia wydaje się też współpracamiędzy instytucjami publicznymi a organizacjami pozarządowymi.Wskaźniki polityki równości płci w kontekście politykiprzeciwdziałania ubóstwuWskaźniki polityki równości płci w obszarze zagadnienia zwalczania biedy wiążą się ściśle zewskaźnikami samego zjawiska. Głębokość ubóstwa jest określana przez poziom doznawanych deprywacji.Informację na ten temat uzyskuje się dzięki wskaźnikowi luki dochodowej, która oznaczawyrażoną w procentach różnicę między progiem ubóstwa a uzyskiwanymi dochodami. Biedama wymiar temporalny, oznaczający długość epizodów życia w niedostatku. W tym kontekścieważne wydają się zjawiska ubóstwa chronicznego oraz reprodukcji ubóstwa. Za szczególnie groźneformy ubóstwa uznaje się bowiem te, które łączą się ze specyficznym stylem życia (tzw. kulturabiedy), przekazywanym z pokolenia na pokolenie i ograniczającym szanse następnej generacji napodniesienie swojego poziomu życia. Dane na temat ubóstwa na świecie są systematycznie monitorowanei publikowane, m.in. przez międzynarodowe instytucje takie jak Bank Światowy (ONZ)czy Eurostat (Unia Europejska).Na poziomie legislacji wskaźnikami polityki równości w obszarze zwalczania biedy byłyby natomiastw odniesieniu rynku pracy – obecność zasady równej płacy dla obu płci za pracę równejwartości, oraz w polityce rodzinnej i socjalnej – istnienie aktywnych i aktywizujących form pomocyoraz instytucjonalnych systemów wspierających rodzicielstwo, od żłobków i przedszkoli doświetlic szkolnych i zajęć pozaszkolnych, by opieka nad dziećmi nie wykluczała rodziców z rynkupracy, wspierała w fazie poszukiwania miejsca pracy zarówno kobiety, jak i mężczyzn.Wnioski i rekomendacjeNajskuteczniejsze narzędzia polityki społecznej w obszarze walki z biedą powinny mieć prewencyjny,a nie interwencyjny charakter w odniesieniu do obu płci. Ponieważ zarówno popadaniew ubóstwo, jak i niemożność wyjścia z biedy wiążą się z deficytami i niepowodzeniami w różnychobszarach życia (zagrożenie biedą jest tym większe, im więcej sfer życia jednostki podlega deprywacji),„programy wczesnej interwencji” w odniesieniu do ubóstwa powinny oznaczać działaniaw wielu różnych obszarach: edukacji (działania zorientowane na podnoszenie kwalifikacji pożądanychna rynku pracy), rynku pracy (działania zmierzające do zwiększenia szans na trwałezatrudnienie i godziwe wynagrodzenie), polityki zdrowotnej (zapewnienie dostępu do profilaktykii świadczeń medycznych osobom biednym) czy mieszkaniowej (zapewnienie dostępu do mieszkańsocjalnych, przeciwdziałanie tworzeniu się w przestrzeni miejskiej skupisk biedy).W związku z powyższym postulujemy:• uwrażliwienie na problematykę biedy już we wczesnym procesie socjalizacji – pierwszymwarunkiem skutecznego przeciwdziałania ubóstwu jest zrozumienie jego uwarunkowańi odejście od stanowiska wartościującego, stygmatyzującego i marginalizującego biednych;hasło „zrozumieć biednego” powinno stać się swoistym nakazem dla wszystkich aktorówzaangażowanych w ten proces;• działania na rzecz inkluzji do rynku pracy po każdej fazie biedy;• uświadamianie społeczeństwa, że popadnięciem w biedę są zagrożeni w zasadzie wszyscyobywatele i obywatelki, ponieważ każdemu i każdej może zdarzyć się utrata pracy, choroba,utrata wsparcia ekonomicznego ze strony rodziny; natomiast kobiety powinny miećświadomość, że nawet jeśli znajdują się po różnych stronach linii wyznaczających graniceubóstwa, to sam fakt, że są kobietami, sprawia, iż w podobny sposób narażone są na znalezieniesię poniżej tej granicy;79Ubóstwo