Polityka równości płci Polska 2007

poniesionych na leczenie, wykorzystaniu zasobów służby zdrowia w podziale według płci, wiekui statusu (np. według poziomu wykształcenia). W działaniach na rzecz zdrowia szczególną uwagęnależy skupić na chorobach stanowiących zagrożenie życia, następnie na chorobach, które obniżająpotencjał zdrowia społeczeństwa, a także na zjawiskach z dziedziny zdrowia drastycznieograniczających możliwości wyborów życiowych.Należy także aktywnie przeciwdziałać przedwczesnej umieralności w Polsce z powodu niedostatecznejkontroli wcześniej wymienionych chorób u kobiet i mężczyzn. Najwyższe koszty ekonomicznedla obydwu płci (zwolnienia chorobowe, renty inwalidzkie) pociągają za sobą: chorobyukładu oddechowego, układu kostno-stawowego i układu nerwowego.Powinno się również monitorować i przeciwdziałać uzależnieniom, wśród kobiet głównieod leków psychotropowych, a wśród mężczyzn – od alkoholu. Należy też realizować ustawowozagwarantowaną edukację seksualną, z uwzględnieniem pozytywnych zasad i informacji o nowoczesnychmetodach antykoncepcji, skutecznym leczeniu niepłodności i praktycznej możliwościlegalnego przerywania ciąży. Na podstawie dostępnej wiedzy opowiadamy się za:• uznaniem wartości dziedziny zdrowia publicznego dla polityki zdrowotnej, uwzględniającejniejednakowe problemy zdrowotne kobiet i mężczyzn;• utworzeniem wielodyscyplinarnych zespołów ekspertów i ekspertek z udziałem przedstawicielii przedstawicielek stowarzyszeń samopomocy chorych, które dokonają pogłębionejanalizy zaprezentowanych problemów ze szczególnym uwzględnieniem zdrowia reprodukcyjnegoi wskażą działania ograniczające straty biologiczne i społeczne ponoszone przezmężczyzn i kobiety w Polsce;• stworzeniem listy priorytetów zdrowotnych państwa i ściśle monitorowanych narodowychprogramów walki z chorobami najgroźniejszymi dla zdrowia społecznego z wyróżnieniemnajważniejszych zagrożeń dla kobiet i mężczyzn oraz wyłączeniem tej sfery z uzależnieniaod opcji politycznych aktualnej ekipy rządzącej;• zahamowaniem odchodzenia mężczyzn i kobiet ze służby zdrowia przez poprawę warunkówpłacowych i rozwoju zawodowego;• obowiązkowym wprowadzeniem w kształceniu studentów i studentek medycyny i pielęgniarstwaoraz w medycznym kształceniu podyplomowym modułu promocji zdrowiai zdrowia publicznego ujawniającego perspektywę równości płci;• utrzymaniem istniejących programów zmniejszania umieralności niemowląt;• utrzymaniem programów przesiewowych nastawionych na wykrywanie nowotworów;• przywróceniem realizacji Krajowego Programu na Rzecz Kobiet, w tym monitorowaniemskutków zakazu aborcji z przyczyn społecznych;• monitorowaniem przestrzegania praw pacjenta w praktyce;• monitorowaniem realizacji ustawy aborcyjnej i jej skutków;• wzmacnianiem sieci grup samopomocy chorujących mężczyzn i kobiet (empowerment);• propagowaniem wśród polityków szczebli centralnych i lokalnych perspektywy równościpłci w podejściu do zdrowia oraz ścisłą współpracą z organizacjami pozarządowymii dziennikarzami.Opis dobrych praktykZ powodu braku ustawy o zdrowiu publicznym dobrą praktyką są każdy raport i opracowanieodnoszące się do poszczególnych zagadnień z tego zakresu, w tym wszelkie raporty, którena podstawie przeprowadzonych badań oceniają aktualny stan naszego państwa w sektorzezdrowia.Krajowy Program na Rzecz KobietPrzykładem dobrej praktyki jest Krajowy Program na Rzecz Kobiet 1995–2000 i 2000–2005przygotowany przez Pełnomocników Rządu ds. Równego Statusu Kobiet i Mężczyzn, stanowiącystrategię wdrażania polityki równych szans przedstawicieli obu płci w zdrowiu publicznym.Dokumenty te uwzględniają uzgodnienia międzysektorowe i międzyresortowe. Nie zostały onejednak włączone w projekt wdrażania oraz narzędzi monitorowania i ewaluacji.69Zdrowie