Polityka równości płci Polska 2007

Polityka równości płci Polska 2007 - UNDP Polska Polityka równości płci Polska 2007 - UNDP Polska

wup.gdansk.pl
from wup.gdansk.pl More from this publisher
19.08.2015 Views

W Polsce nie prowadzi się badań i nie szuka się odpowiedzi na pytania: kim są kobiety, u którychdokonano zabiegu przerwania ciąży (ich wykształcenie, status ekonomiczny itd.), jakie stosowałymetody planowania rodziny, jakie były przyczyny decyzji o przerwaniu ciąży. Nie wiemyteż, jaki wpływ na prokreację i losy następnych ciąż miał fakt przerwania ciąży. Odpowiedzi nate pytania pozwoliłyby na kreowanie polityki w zakresie zdrowia prokreacyjnego oraz opracowanieprogramów zmierzających do ograniczenia liczby wykonywanych zabiegów przerwaniaciąży w Polsce. Doświadczenie innych krajów, w których liczba przerwań ciąży jest niska, uczy, żejedynym skutecznym sposobem ograniczenia liczby przerwań ciąży jest edukacja społeczeństwaoraz poprawa dostępu do nowoczesnych metod planowania rodziny, promocja metod naturalnychprowadzi zaś do wzrostu liczby ciąż niechcianych.Alkohol i inne substancje uzależniająceSzacuje się, że rocznie około 30 tys. zgonów mężczyzn w Polsce ma związek z alkoholem:są to śmiertelne wypadki i urazy pod wpływem alkoholu oraz nagła śmierć sercowa (Moskalewicz,Wojtyniak, Rabczenko, 1998). Część tych zgonów spowodowana była zatruciem alkoholowym,uzależnieniem od alkoholu i psychozami alkoholowymi. Z powodu uzależnienia odalkoholu lub psychoz alkoholowych w Polsce leczy się ambulatoryjnie ponad 100 tys. ludzi,natomiast w szpitalach przebywa ponad 20 tys. pacjentów, w większości mężczyzn. Te przyczynypowodują blisko połowę wszystkich hospitalizacji psychiatrycznych mężczyzn, znacznyodsetek leczenia w szpitalach ogólnych i nadto co trzecie wezwanie pogotowia ratunkowego(Moskalewicz i in., 1999).Dostępne bez recepty leki psychoaktywne – leki nasenne, uspokajające i przeciwbólowe – sącoraz szerzej stosowane, także wśród młodzieży. Badania ankietowe na reprezentatywnej próbie1000 kobiet przeprowadzone w 1992 r. wskazują na częste występowanie wśród kobiet dolegliwościo charakterze psychosomatycznym: bóle głowy, lęk, obniżony nastrój, bezsenność (30–50%badanych). Lekarze rodzinni wypisują recepty na leki psychotropowe, które kupuje i następnieprzyjmuje co czwarta kobieta (ibidem). Dużej ofercie rynku leków, wspieranej przez reklamę medialną,odpowiada powszechne przekonanie o nieszkodliwości sięgania po tabletki nasenne czyprzeciwbólowe. Konieczna jest systematyczna edukacja wprowadzająca racjonalne przyjmowanieleków psychoaktywnych, zapobiegająca ich nadużywaniu.Niezdolność do pracy według danych Zakładu Ubezpieczeń SpołecznychZ danych rejestru zwolnień lekarskich, prowadzonego przez Zakład Ubezpieczeń Społecznych(ZUS) wynika, że w 2005 r. w Polsce chorobowe zwolnienie z pracy uzyskało blisko 5 mln osób.Wśród nich było 650 tys. osób korzystających ze zwolnień z powodu chorób reumatycznych. Interesujące,że dolegliwości reumatyczne jako główny problem zdrowotny deklaruje co czwartakobieta i co piąty mężczyzna. Na co dzień dolegliwości bólowe kręgosłupa i stawów odczuwa 80%kobiet i 70% mężczyzn, ale na zwolnieniu lekarskim z powodu chorób narządu ruchu było aż 12%pracujących mężczyzn i tylko 9% pracujących kobiet.Najczęstszą przyczyną absencji chorobowej, mierzoną w dniach zwolnienia lekarskiego, sąchoroby układu oddechowego – co w skali kraju wynosi prawie 35 mln dni nieobecności w pracy(16,5% ogólnej absencji). Drugą co do częstości przyczyną absencji są choroby układu kostno-stawowego,mięśniowego i tkanki łącznej – blisko 29 mln dni zwolnień lekarskich (14% ogólnej absencji).Przyczyną ponad połowy liczby dni absencji chorobowej są choroby kręgosłupa i grzbietu.Trzecią grupą chorób generującą najwięcej dni zwolnienia z pracy są choroby układu nerwowego,powodujące 21,5 mln nieprzepracowanych dni roboczych (co stanowi 10% ogólnej absencji) (Zalewska,2007).Przebyte i/lub trwające choroby, ograniczając w poważnym stopniu funkcjonowanie fizycznei społeczne chorego, niejednokrotnie kładą kres zdolności zarobkowania. Zakres rzeczywistej(biologicznej) niepełnosprawności tylko w części pokrywa się z niepełnosprawnością orzeczonąprzez uprawnionego lekarza. W grupie osób z orzeczoną niezdolnością do pracy przeważająmężczyźni. Coraz częściej wydawane są orzeczenia o niezdolności do pracy do celów rentowychz powodu chorób układu kostno-stawowego. Choroby reumatyczne stanowią ponad 1/4 przyczyninwalidztwa, a od 1998 r. renty z tego powodu wypłacane są obecnie większej liczbie osób niżz powodu chorób układu krążenia (Wilmowska, 2003). Choroby reumatyczne stanowią poważnągrupę chorób przewlekłych, tworzących największe koszty ekonomiczne w skali gospodarki narodowej.Właśnie wyżej przytoczone częstości zwolnień lekarskich i orzeczonych rent inwalidzkichujawniają zakres wpływu tych chorób na drastyczne ograniczenie produktywności znacznej grupyosób będących w wieku zdolności do pracy. Przesuwając punkt widzenia ze skali społecznejna indywidualną, dostrzegamy, że chorobie towarzyszą doznania bólowe i postępująca niezdolnośćdo poruszania się na większą odległość, poruszania się w domu, a wreszcie do wykonaniajakiegokolwiek ruchu. Lekarz reumatolog jest świadom rozszerzania się „pola ataku” choroby na66Rozdział 5

coraz większą liczbę stawów i jednocześnie na narządy wewnętrzne – nerki czy wątrobę. Chorzyna reumatoidalne zapalenie stawów przeżywają depresję znacznie częściej w porównaniu z populacjąogólną. Przyczyną depresji bywa sam przebieg choroby, skutki przyjmowanych leków, albobezradność wobec perspektywy przedłużającego się cierpienia.Życie codzienne z przewlekłą chorobą stawów nie mieści się w żadnych schematach przyjętychdla zdrowych ludzi w każdym wieku. Widoczna niepełnosprawność budzi reakcje społecznedalekie od akceptacji: niecierpliwość, lekceważenie, izolowanie, szyderstwo, agresję. Integracjaz najbliższymi stwarza liczne problemy, życie osobiste jest wystawione na ryzyko wyższe od przeciętnego.Poruszanie się w świecie instytucji, nawet instytucji edukacyjnych czy leczniczych, jestutrudnione albo praktycznie niemożliwe.Cele polityki równości płci w sektorze zdrowiaKonieczność prowadzenia przez Polskę aktywnej polityki w dziedzinie zdrowia kobiet i mężczyznwynika m.in. z przyjętej przez nasz kraj Regionalnej Strategii Międzynarodowego PlanuDziałań w Sprawie Starzenia się, uchwalonego w Madrycie w 2002 r., który zakłada, że jednymz podstawowych zobowiązań jest „docenienie roli i potrzeb starszych kobiet w starzejącym sięspołeczeństwie”. Jednocześnie warto przypomnieć, że w art. 68, p. 3 Konstytucji RP zapisano,iż „władze publiczne są obowiązane do zapewnienia szczególnej opieki zdrowotnej dzieciom,kobietom ciężarnym, osobom niepełnosprawnym i osobom w podeszłym wieku”. Racjonalnai skuteczna polityka zdrowotna państwa powinna uwzględniać fakt, że, z jednej strony, politykazdrowotna to integralny element polityki społecznej, z drugiej zaś, że jest to całokształt działańpodejmowanych przez państwo i społeczeństwo w celu zapewnienia najlepszej ochrony zdrowiakobietom i mężczyznom z myślą o zdrowiu przyszłej populacji.Uznanie zdrowia kobiet i mężczyzn w Polsce za wspólne dobro publiczne oznacza w praktyceprzyjęcie zasady solidaryzmu i współodpowiedzialności wszystkich obywateli za finansowaniewydatków na zdrowie z budżetu państwa. Ważne jest, aby finansowanie to odbywało się przyuwzględnieniu rzeczywistych potrzeb kobiet i mężczyzn ustalonych na podstawie wyników analizydanych statystycznych – ze szczególnym uwzględnieniem danych demograficznych i epidemiologicznych.Zastosowanie podziału danych statystycznych według płci powinno stać się rutynąw zakresie danych zdrowotnych, popartych dokładną analizą wskaźników z zakresu zdrowiareprodukcyjnego proponowanych przez WHO.Ponadto system zdrowia publicznego w Polsce w obecnym kształcie nie uwzględnia holistycznegopodejścia do ogromnego obszaru zdrowia reprodukcyjnego, który obejmuje bardzo wielezagadnień, czyli edukację seksualną, planowanie rodziny, leczenie bezpłodności, profilaktykę choróbprzenoszonych drogą płciową w tym profilaktykę HIV/AIDS, bezpieczną aborcję (w ramachobowiązującego prawa), problem wad wrodzonych u dzieci, opiekę perinatalną, opiekę prenatalną,opiekę nad matką i dzieckiem, opiekę nad matką karmiącą, opiekę po porodzie, profilaktykę wybranychchorób nowotworowych, takich jak rak piersi czy rak szyjki macicy, oraz profilaktykę okresupomenopauzalnego u kobiet i andropauzalnego u mężczyzn.Sondaże przeprowadzane ostatnio przez organizacje pozarządowe wśród kobiet wskazują naniezadowalającą opiekę w czasie porodu, częste naruszanie prawa pacjentki do kontaktu z bliskimi,poszanowania intymności, prawa do informacji. Personel oczekuje podporządkowania, układającrelacje z pacjentkami w modelu patriarchalnej zależności. Osoby, które mają sprecyzowaneoczekiwania wobec porodu, określane są często jako „roszczeniowe”. Karta praw pacjenta nie jestdobrze znana przez biały personel, a blisko połowa ankietowanych kobiet spodziewa się tego, żepodczas porodu ich prywatność będzie zakłócana, nie oczekuje pytań o zgodę na określone zabiegi,dlatego nie odbiera wielu zachowań i sytuacji jako naruszających ich prawa.Kluczowym zagadnieniem obecnej polityki zdrowotnej powinno być zapewnienie dostępu doświadczeń zagwarantowanych konstytucyjnie i popartych ustawodawstwem międzynarodowym.Celem polityki równości płci w sektorze zdrowia publicznego jest zagwarantowanie sprawiedliwegodostępu do świadczeń zdrowotnych adekwatnego do zapotrzebowania każdej z płci. Gwarancjątakiej polityki jest wdrożenie odpowiednich strategii na rzecz zdrowia (w tym zdrowia reprodukcyjnego)w każdym rejonie kraju i na wszystkich poziomach decyzyjnych, poprzedzone analiząstanu faktycznego, potrzeb w zakresie infrastruktury, edukacji, wyposażenia w sprzęt medyczny,tak aby wykorzystanie np. drogiego sprzętu do diagnostyki medycznej odzwierciedlało potrzebyzdrowotne populacji.Czy tak zarysowana polityka zostanie podjęta przez sektor zdrowia o bardzo szczególnej strukturzezatrudnienia? Personel medyczny państwowych i prywatnych zakładów zdrowotnych składasię w 86% z kobiet! Na 100 osób pracujących w grupie lekarskiej jest 55 kobiet, wśród stomatolo-67Zdrowie

W Polsce nie prowadzi się badań i nie szuka się odpowiedzi na pytania: kim są kobiety, u którychdokonano zabiegu przerwania ciąży (ich wykształcenie, status ekonomiczny itd.), jakie stosowałymetody planowania rodziny, jakie były przyczyny decyzji o przerwaniu ciąży. Nie wiemyteż, jaki wpływ na prokreację i losy następnych ciąż miał fakt przerwania ciąży. Odpowiedzi nate pytania pozwoliłyby na kreowanie polityki w zakresie zdrowia prokreacyjnego oraz opracowanieprogramów zmierzających do ograniczenia liczby wykonywanych zabiegów przerwaniaciąży w Polsce. Doświadczenie innych krajów, w których liczba przerwań ciąży jest niska, uczy, żejedynym skutecznym sposobem ograniczenia liczby przerwań ciąży jest edukacja społeczeństwaoraz poprawa dostępu do nowoczesnych metod planowania rodziny, promocja metod naturalnychprowadzi zaś do wzrostu liczby ciąż niechcianych.Alkohol i inne substancje uzależniająceSzacuje się, że rocznie około 30 tys. zgonów mężczyzn w Polsce ma związek z alkoholem:są to śmiertelne wypadki i urazy pod wpływem alkoholu oraz nagła śmierć sercowa (Moskalewicz,Wojtyniak, Rabczenko, 1998). Część tych zgonów spowodowana była zatruciem alkoholowym,uzależnieniem od alkoholu i psychozami alkoholowymi. Z powodu uzależnienia odalkoholu lub psychoz alkoholowych w Polsce leczy się ambulatoryjnie ponad 100 tys. ludzi,natomiast w szpitalach przebywa ponad 20 tys. pacjentów, w większości mężczyzn. Te przyczynypowodują blisko połowę wszystkich hospitalizacji psychiatrycznych mężczyzn, znacznyodsetek leczenia w szpitalach ogólnych i nadto co trzecie wezwanie pogotowia ratunkowego(Moskalewicz i in., 1999).Dostępne bez recepty leki psychoaktywne – leki nasenne, uspokajające i przeciwbólowe – sącoraz szerzej stosowane, także wśród młodzieży. Badania ankietowe na reprezentatywnej próbie1000 kobiet przeprowadzone w 1992 r. wskazują na częste występowanie wśród kobiet dolegliwościo charakterze psychosomatycznym: bóle głowy, lęk, obniżony nastrój, bezsenność (30–50%badanych). Lekarze rodzinni wypisują recepty na leki psychotropowe, które kupuje i następnieprzyjmuje co czwarta kobieta (ibidem). Dużej ofercie rynku leków, wspieranej przez reklamę medialną,odpowiada powszechne przekonanie o nieszkodliwości sięgania po tabletki nasenne czyprzeciwbólowe. Konieczna jest systematyczna edukacja wprowadzająca racjonalne przyjmowanieleków psychoaktywnych, zapobiegająca ich nadużywaniu.Niezdolność do pracy według danych Zakładu Ubezpieczeń SpołecznychZ danych rejestru zwolnień lekarskich, prowadzonego przez Zakład Ubezpieczeń Społecznych(ZUS) wynika, że w 2005 r. w Polsce chorobowe zwolnienie z pracy uzyskało blisko 5 mln osób.Wśród nich było 650 tys. osób korzystających ze zwolnień z powodu chorób reumatycznych. Interesujące,że dolegliwości reumatyczne jako główny problem zdrowotny deklaruje co czwartakobieta i co piąty mężczyzna. Na co dzień dolegliwości bólowe kręgosłupa i stawów odczuwa 80%kobiet i 70% mężczyzn, ale na zwolnieniu lekarskim z powodu chorób narządu ruchu było aż 12%pracujących mężczyzn i tylko 9% pracujących kobiet.Najczęstszą przyczyną absencji chorobowej, mierzoną w dniach zwolnienia lekarskiego, sąchoroby układu oddechowego – co w skali kraju wynosi prawie 35 mln dni nieobecności w pracy(16,5% ogólnej absencji). Drugą co do częstości przyczyną absencji są choroby układu kostno-stawowego,mięśniowego i tkanki łącznej – blisko 29 mln dni zwolnień lekarskich (14% ogólnej absencji).Przyczyną ponad połowy liczby dni absencji chorobowej są choroby kręgosłupa i grzbietu.Trzecią grupą chorób generującą najwięcej dni zwolnienia z pracy są choroby układu nerwowego,powodujące 21,5 mln nieprzepracowanych dni roboczych (co stanowi 10% ogólnej absencji) (Zalewska,<strong>2007</strong>).Przebyte i/lub trwające choroby, ograniczając w poważnym stopniu funkcjonowanie fizycznei społeczne chorego, niejednokrotnie kładą kres zdolności zarobkowania. Zakres rzeczywistej(biologicznej) niepełnosprawności tylko w części pokrywa się z niepełnosprawnością orzeczonąprzez uprawnionego lekarza. W grupie osób z orzeczoną niezdolnością do pracy przeważająmężczyźni. Coraz częściej wydawane są orzeczenia o niezdolności do pracy do celów rentowychz powodu chorób układu kostno-stawowego. Choroby reumatyczne stanowią ponad 1/4 przyczyninwalidztwa, a od 1998 r. renty z tego powodu wypłacane są obecnie większej liczbie osób niżz powodu chorób układu krążenia (Wilmowska, 2003). Choroby reumatyczne stanowią poważnągrupę chorób przewlekłych, tworzących największe koszty ekonomiczne w skali gospodarki narodowej.Właśnie wyżej przytoczone częstości zwolnień lekarskich i orzeczonych rent inwalidzkichujawniają zakres wpływu tych chorób na drastyczne ograniczenie produktywności znacznej grupyosób będących w wieku zdolności do pracy. Przesuwając punkt widzenia ze skali społecznejna indywidualną, dostrzegamy, że chorobie towarzyszą doznania bólowe i postępująca niezdolnośćdo poruszania się na większą odległość, poruszania się w domu, a wreszcie do wykonaniajakiegokolwiek ruchu. Lekarz reumatolog jest świadom rozszerzania się „pola ataku” choroby na66Rozdział 5

Hooray! Your file is uploaded and ready to be published.

Saved successfully!

Ooh no, something went wrong!