• artykułów 12(1) i 16(1) oraz rekomendacji 21 Konwencji ds. Eliminacji Wszelkich FormDyskryminacji Wobec Kobiet, ratyfikowanej w 1979 r.;• artykułu 24 Konwencji ds. Dziecka, ratyfikowanej w 1989 r.;• Deklaracji i Programu Działania Konferencji na Rzecz Ludności i Rozwoju (Kair, 13 września1994) oraz Głównego Programu Działania tzw. ICPD+5 z 1999 r.;• Deklaracji Pekińskiej oraz Platformy Działania IV Światowej Konferencji na Rzecz Kobiet(Pekin, 15 września 1995) oraz dokument FWCW +5 (Nowy York, 10 czerwca 2000);• rezolucji z 29 września 1994 r. konferencji kairskiej (OJ C 305, 31 października 1994, p. 80)oraz Rezolucji z 4 lipca 1996 r. w odniesieniu do wdrażania Programu Działania konferencjikairskiej;• rezolucji z 15 czerwca 1995 r. w odniesieniu do uczestnictwa Unii Europejskiej w IV ŚwiatowejKonferencji na Rzecz Kobiet (Pekin, 15 września 1995): „Równość, Rozwój i Pokój”,rezolucji z 21 września 1995 r. i rezolucji z 18 maja 2000 r. odnoszących się do postanowieńzawartych w Deklaracji Pekińskiej i Platformie Działania;• rezolucji z 9 marca 1999 r. o stanie zdrowia kobiet w Unii Europejskiej;• zawarte w Białej Księdze przygotowanej przez Komisję Europejską, a odnoszące się dozdrowia młodzieży „Nowe wyzwania wobec młodzieży europejskiej” (A new impetus forEuropean Youth) z 21 listopada 2001 r.;• zawarte w dokumencie Światowej Organizacji Zdrowia: „Definicje i wskaźniki dla planowaniarodziny, zdrowia matek i dzieci oraz zdrowia reprodukcyjnego używane przez BiuroRegionalne WHO dla Europy” z marca 1999 r.;• przepisu 163 zawartego w tzw. Rules of Procedure.W Unii Europejskiej kobiety i mężczyźni powinni mieć wolność w podejmowaniu osobistychdecyzji odnoszących się do ich zdrowia seksualnego i reprodukcyjnego. Ze szczególną uwagąnależy podejść do zdrowia reprodukcyjnego kobiet i dziewczynek, który zależy m.in. od ich stanuedukacji. Ważna jest wiedza o chorobach przenoszonych drogą <strong>płci</strong>ową, w tym profilaktyce HIV/AIDS i profilaktyce HPV. Istotne znaczenie ma wiedza o planowaniu rodziny, która umożliwiakontrolę nad własną płodnością, zapobiega niechcianej ciąży i uczy mężczyznę współodpowiedzialnościza podejmowane decyzje prokreacyjne i seksualne, co jest kluczowym zagadnieniemw odniesieniu do zdrowia reprodukcyjnego obu <strong>płci</strong>. Dlatego zaapelowano do rządów państwczłonkowskich Unii Europejskiej o rozwój narodowej polityki zdrowotnej w odniesieniu do zdrowiaseksualnego i reprodukcyjnego w konsultacji i współpracy z przedstawicielami społeczeństwaobywatelskiego, co powinno zapewnić równy dostęp kobietom i mężczyznom do najlepszej i jakościowonajnowocześniejszej informacji na temat chorób przenoszonych drogą <strong>płci</strong>ową i metodplanowania rodziny, zapobiegania niechcianej ciąży ze szczególnym uwzględnieniem pełnychinformacji dla młodzieży.Z dostępnych danych wynika, że w Polsce do najczęstszych zakażeń przenoszonych drogą<strong>płci</strong>ową należą kolejno: zakażenia genitalnymi typami ludzkich wirusów brodawczaka, opryszczkinarządów <strong>płci</strong>owych, nierzeżączkowe zapalenie cewki moczowej, rzeżączka, kiła oraz zakażenieHIV. Kiłę podczas ciąży lub porodu rozpoznano u 70 kobiet w 2005 r. i u 55 w roku 2006. Spadaliczba badań serologicznych ukierunkowanych na wykrycie kiły, stwierdzanej u podobnej liczbykobiet w ciąży co w latach, w których liczba porodów była dwa razy większa. Przesiewowe badaniaserologiczne ukierunkowane na wykrycie kiły ograniczone są w Polsce wyłącznie do kobietw ciąży i krwiodawców. Brakuje środków finansowych na utrzymanie sprawnie funkcjonującejsieci nadzoru epidemiologicznego, w tym centralnych rejestrów i kartotek. W ostatnich latach pogorszyłsię dostęp zarówno kobiet, jak i mężczyzn chorych na choroby przenoszone drogą <strong>płci</strong>owądo badań i leczenia (Fenton, Lowndes, 2004).W Polsce istnieją programy profilaktyki raka szyjki macicy i zakażeń HPV u kobiet zakażonychHIV oraz programy pomocy dla par o różnym statusie serologicznym HIV (kobieta – zdrowa,mężczyzna zakażony HIV) pragnących posiadać potomstwo. Ponieważ w Polsce nie oblicza sięwiększości wskaźników zdrowia reprodukcyjnego rekomendowanych przez WHO, brakuje danychi badań, np. na temat zakresu stosowania poszczególnych metod antykoncepcji. Nielicznedostępne badania wskazują, że z nowoczesnych metod antykoncepcji (tabletka) korzysta 18–19%kobiet stosujących jakąkolwiek metodę antykoncepcji, tzn. około 50% mniej niż w innych krajachUnii Europejskiej. W raportach autorów zagranicznych <strong>Polska</strong> jest wymieniana jako kraj,w którym częstość stosowania nowoczesnych metod planowania rodziny jest najniższa w Europie(wykres 5.1).64Rozdział 5
Wykres 5.1 Częstość stosowania nowoczesnych metod planowania rodziny w wybranych krajach (w %)Wielka Brytania81,0NiemcyWęgry68,471,8Estonia56,4AustriaSłowacjaŁotwaWłochy46,841,039,338,9PortugaliaLitwaRumunia30,529,532,8<strong>Polska</strong>19,0Źródło: World Contraceptive Use 2003, UN, New York 2004Jednocześnie prowadzone badania krajowe pokazują (Izdebski, <strong>2007</strong>), że zdecydowana większośćPolek jest zadowolona ze swojego życia seksualnego, często stosuje antykoncepcję hormonalnąoraz opowiada się za edukacją seksualną w szkole. Przedstawione przez autora opiniekobiet na temat zdrowia seksualnego i prokreacyjnego w Polsce różnią się od faktów publikowanychw międzynarodowych badaniach. Według Raportu Komitetu ds. Praw Kobiet i Równościopublikowanego przez Parlament Europejski w 2002 r. nowoczesną antykoncepcję hormonalną(tabletki) stosuje aktualnie w Europie średnio około 65% kobiet. W Polsce, według różnych źródeł,ten rodzaj antykoncepcji stosuje od 19 do 30% kobiet (Niemiec, <strong>2007</strong>).Sytuacja w zakresie edukacji seksualnej w Polsce jest niezadowalająca, często ogranicza sięwyłącznie do przekazywania negatywnych aspektów życia seksualnego (niechciana ciąża, zakażeniachorobami przenoszonymi drogą <strong>płci</strong>ową), rzadko wskazując na pozytywne, zdrowotneaspekty życia seksualnego. W ciągu ostatnich 35 lat w Polsce dokonał się niebywały postęp w leczeniuniepłodności. Niestety nie ma badań oceniających zasięg zjawiska niepłodności w naszymkraju, ale według szacunków przyjmuje się, że problemy z rozrodem może mieć ponad milionpar. Brakuje również badań dotyczących wpływu problemów niepłodności na zjawiska i procesydemograficzne. Stosowane w leczeniu zaburzeń płodności leki są w Polsce zarejestrowane, alezasięg ich zastosowania jest niewielki ze względu na barierę cenową. Nie ma również badańepidemiologicznych określających aktualne zapotrzebowanie w zakresie leczenia niepłodności zapomocą technik rozrodu wspomaganego. Czynnikiem ograniczającym dostęp do tych procedurpozostaje bariera finansowa. Szczegółowe dane w tym zakresie nie są znane, nie istnieje równieżrejestr procedur leczniczych wynikających z niepłodności (Szamatowicz, <strong>2007</strong>).Aktualne statystyki przerwań ciąży w Polsce i w innych krajach Unii Europejskiej pokazująistotny spadek liczby przerwań ciąży od połowy lat 80. XX w. w całym regionie Europy, co znajdujeodbicie również w statystykach krajowych. Jedynym oficjalnym źródłem wiedzy na temat liczbyprzeprowadzonych zabiegów przerwania ciąży w Polsce pozostają coroczne sprawozdania RadyMinistrów z wykonania ustawy z dnia 7 stycznia 1993 r. Od 1994 r. podaje się wskazania, z jakichdokonano zabiegu przerwania ciąży (z powodu zagrożenia życia lub zdrowia matki, zaleceń medycznychodnoszących się do płodu i z powodu ciąży będącej wynikiem czynu zabronionego).Dane podawane przez WHO ujawniają, że <strong>Polska</strong> należy do krajów o najniższej liczbie wykonywanychzabiegów przerwania ciąży w Europie. W roku 2005 zarejestrowano 225 zabiegów przerwaniaciąży. Zgon kobiety jako następstwo przerwania ciąży zdarza się w Polsce bardzo rzadko, co pośredniopotwierdza małą liczbę wykonywanych zabiegów. Legalna aborcja jest coraz trudniej dostępna w szpitalachpublicznych. Nawet kobiety mające prawo do legalnej aborcji, nie mogąc go wyegzekwować,zwracają się do podziemia aborcyjnego. Ostrożne oszacowania wskazują na liczbę ponad 80 tys. nielegalnieprzeprowadzonych płatnych zabiegów rocznie (Raport Federacji..., 2000).65Zdrowie
- Page 1:
Politykarówności płciPolska 2007
- Page 4 and 5:
Wydawca:Fundacja „Fundusz Współ
- Page 6 and 7:
Rozdział 3. Praca 35Danuta Duch-Kr
- Page 8 and 9:
Wnioski i rekomendacje ............
- Page 10 and 11:
8Spis treści
- Page 12 and 13:
PrzedmowaBożena Chołuj, Marta Raw
- Page 14 and 15:
Równość płci do dzisiaj nie jes
- Page 16 and 17: W tym rozdziale szczególna uwaga z
- Page 18 and 19: Ważnym czynnikiem determinującym
- Page 20 and 21: za powiązań między wydatkami bud
- Page 22 and 23: zawodową emerytek - chodzi tu o in
- Page 24 and 25: Punkty odniesieniaStowarzyszenie Ws
- Page 26 and 27: Rozdział 2.Rządy i uczestnictwoMa
- Page 28 and 29: nieuzyskania przez nie wystarczają
- Page 30 and 31: • Ogólnopolskie Porozumienie Zwi
- Page 32 and 33: sceny politycznej oznacza w praktyc
- Page 34 and 35: Opis dobrych praktykSystem kwotowy
- Page 36 and 37: W roku 1997 Parlamentarna Grupa Kob
- Page 38 and 39: Opis sektora pracy z perspektywy r
- Page 40 and 41: Tabela 3.1. Wybrane mierniki aktywn
- Page 42 and 43: wynagrodzenie kobiet stanowi zaledw
- Page 44 and 45: Stosowanie prawa pracyKontrolę nad
- Page 46 and 47: • czas nieodpłatnej pracy wykony
- Page 48 and 49: Rodziny i Praw Kobiet - w obszarze
- Page 50 and 51: Rozdział 4.EdukacjaMagdalena Środ
- Page 52 and 53: że należą oni do pokolenia, któ
- Page 54 and 55: Wolność kobiet - w oczach autoró
- Page 56 and 57: Dodatkowo:• ankiety pozwalające
- Page 58 and 59: organizuje się obozy, w trakcie kt
- Page 60 and 61: Fundacja FeminotekaWenDo to metoda
- Page 62 and 63: 60nie z rokiem 1970, w którym ten
- Page 64 and 65: Kolejnym znaczącym czynnikiem ryzy
- Page 68 and 69: W Polsce nie prowadzi się badań i
- Page 70 and 71: gów już 75%, farmaceutki stanowi
- Page 72 and 73: Raport na temat zdrowia kobiet w wi
- Page 74 and 75: Rozdział 6.UbóstwoIza Desperak, M
- Page 76 and 77: • wymiar czasowy - bieda może st
- Page 78 and 79: • obserwuje się zjawisko „szkl
- Page 80 and 81: tycznego przesunięcia do kategorii
- Page 82 and 83: • uruchomienie mechanizmów opiek
- Page 84 and 85: Międzynarodowa Fundacja Kobiet - o
- Page 86 and 87: wadzone przepisy sprzyjają ochroni
- Page 88 and 89: Mimo że rola biegłych psychiatró
- Page 90 and 91: Z badań przeprowadzonych pod konie
- Page 92 and 93: prawnej trwają od 2004 r. i wydaj
- Page 94: • liczba programów edukacyjnych
- Page 97 and 98: Prawo do życia prywatnego i rodzin
- Page 99 and 100: Rozdział 8. Nauka, badania i nowe
- Page 101 and 102: odzaju i roku studiów, według wie
- Page 103 and 104: W dotychczasowych dokumentach zwią
- Page 105 and 106: • liczba i/lub proporcja kobiet i
- Page 107 and 108: Komisja złożona z wybitnych autor
- Page 109 and 110: Przydatne strony wwwhttp://equal.ws
- Page 111 and 112: Współpraca mediów i organizacji
- Page 113 and 114: Gender meanstreaming a ideologiczne
- Page 115 and 116: ez względu na tematykę, są to m
- Page 117 and 118:
Wskaźniki polityki równości płc
- Page 119 and 120:
organizacja ta przeprowadziła akcj
- Page 121 and 122:
Warsztaty „Redakcja Równości”
- Page 123 and 124:
Trzeciej Ministerialnej Konferencji
- Page 125 and 126:
Na studiach doktoranckich w dziedzi
- Page 127 and 128:
Jako niepowodzenie należy potrakto
- Page 129 and 130:
Wskaźniki polityki równości płc
- Page 131 and 132:
Winnica, Pokrzywnica i Zatory reali
- Page 133 and 134:
Opis obszaru polityki obronnej w od
- Page 135 and 136:
Realizowany w resorcie Program prze
- Page 137 and 138:
Przegląd obowiązującego ustawoda
- Page 139 and 140:
umożliwiających zawodowym żołni
- Page 141 and 142:
• promowanie dobrych wzorców rel
- Page 144:
Fundacja „Fundusz Współpracy”