Polityka równości płci Polska 2007

W roku 1997 Parlamentarna Grupa Kobiet ukonstytuowała się w nowym składzie; tworzyło ją35 posłanek i 4 senatorki, głównie z partii opozycyjnych (lewicowych), co stanowiło 62% ogółuparlamentarzystek. W roku 1998 drugi raz przedłożono Sejmowi projekt ustawy o równym statusiekobiet i mężczyzn, ale na wniosek prawicy odrzucono go w pierwszym czytaniu. Podobnieodrzucono, zgłoszony rok później, wniosek o powołanie parlamentarnej Komisji ds. RównegoStatusu Kobiet i Mężczyzn. W kwietniu 1998 r. powołano Forum Współpracy Organizacji Pozarządowychz PGK. Forum stanowiło regularną platformę kontaktu kobiecych organizacji pozarządowychi struktur państwa.W roku 2001, w IV kadencji Sejmu i V kadencji Senatu, w skład Parlamentarnej Grupy Kobietweszło 71 pań (ponad 60% wszystkich parlamentarzystek) z klubów parlamentarnych SLD, UniiPracy i Samoobrony RP, zaś od 2005 r. jej skład został zdominowany przez parlamentarzystkiPlatformy Obywatelskiej oraz Prawa i Sprawiedliwości. Wśród podejmowanych w tej kadencjiaktywności PGK odnotować warto zwłaszcza konferencję poprzedzającą wybory lokalne, którejcelem była integracja i wzmocnienie kobiet kandydujących w tych wyborach.Punkty odniesieniaParlamentarna Grupa Kobiet, www.pgk.kluby.sejm.plPrzedwyborcza Koalicja Kobiet, www.oska.org.plSieć Współpracy Kobiet NEWW – Polska, www.neww.org.plLiteraturaFuszara M. (red.) (2002), Nowy kontrakt płci? Kobiety w Polsce na przełomie wieków, Warszawa:ISP.Fuszara M. (2003), Udział kobiet we władzy, w: Kobiety w Polsce 2003. Raport Centrum PrawKobiet, Warszawa: Centrum Praw Kobiet.Fuszara M. (2006), Kobiety w polityce, Warszawa: Wydawnictwo Trio.Siemieńska R. (red.) (2005), Płeć, wybory, władza, Warszawa: Wydawnictwo Naukowe„Scholar”.Spurek S. (2002), Kobiety, partie, wybory, Łódź: Centrum Praw Kobiet.Titkow A. (red.) (2003), Szklany sufit, Warszawa: ISP.34