Polityka równości płci Polska 2007

no-zawodowego kobiet. Następnie, przez ostatnie ponad dwadzieścia lat, wielokrotnie zmieniałysię sama nazwa urzędu oraz zakres działania, co było odzwierciedleniem odmiennych stanowiskposzczególnych opcji politycznych w zakresie kwestii równościowych. Kolejno ustanawiane przezrząd stanowiska to: Pełnomocnik ds. Kobiet, Pełnomocnik ds. Kobiet i Rodziny, Pełnomocnik ds.Rodziny i Kobiet oraz Pełnomocnik ds. Rodziny, a także – od 2001 r. Pełnomocnik ds. RównegoStatusu Kobiet i Mężczyzn.Istotną słabością tej funkcji była podstawa prawna powołania pełnomocnika – uchwała bądźrozporządzenie Rady Ministrów, a nie akt prawny rangi ustawowej. Żaden z pełnomocników niebył członkiem Rady Ministrów, a jedynie podsekretarzem lub sekretarzem stanu w danym urzędzie(np. w urzędzie obsługującym ministra właściwego ds. zabezpieczenia społecznego, bądźw Kancelarii Prezesa Rady Ministrów).Mimo to można odnotować szereg znaczących działań i inicjatyw pełnomocników w zakresierówności szans kobiet i mężczyzn. Pełniąca do lutego 1992 r. funkcję Pełnomocnika Rządu ds. Kobieti Rodziny Anna Popowicz, opierając swoje działanie na rezolucji Sejmu, przygotowała m.in.rządowy program działań na rzecz poprawy sytuacji kobiet, dzieci i rodzin. Jolanta Banach, od1995 r. Pełnomocnik Rządu ds. Rodziny i Kobiet, powołała stałe Forum Współpracy OrganizacjiPozarządowych i Pełnomocnika Rządu ds. Rodziny i Kobiet, przygotowała też „Krajowy programdziałań na rzecz kobiet do roku 2000”, opracowany zgodnie z zaleceniami końcowymi konferencjipekińskiej, przyjęty przez Radę Ministrów w kwietniu 1997 r.W czasie pełnienia przez nią funkcji Pełnomocnika rząd opracował program przeciwdziałaniaprzemocy w rodzinie pod nazwą „Przeciw przemocy – wyrównać szanse”, który miał być realizowanywe współpracy z biurem Programu Narodów Zjednoczonych ds. Rozwoju (UNDP). Jegogłównym celem było stworzenie kompleksowego systemu pomocy ofiarom przemocy domowej.Od listopada 2001 r. działał Sekretariat Pełnomocnika Rządu ds. Równego Statusu Kobiet i Mężczyzn,odpowiedzialnego m.in. za wprowadzenie perspektywy równości płci do działań legislacyjnychrządu.Pełnomocnik opiniował projekty aktów prawnych pod kątem wprowadzania we wszystkiezakresy polityki rządu perspektywy płci, przygotowywał propozycje nowelizacji istniejących unormowańprawnych oraz programy rządowe. Jednym z jego działań było opracowanie „KrajowegoProgramu Działań na Rzecz Kobiet – II etapu wdrożeniowego na lata 2003–2005”. Na podstawieProgramu powołano pełnomocniczki wojewódzkie. Ponadto przygotował również projekt ustawyo przeciwdziałaniu przemocy w rodzinie, jako odrębnej regulacji mającej zwiększyć ochronę ofiarprzemocy. Ustawa została uchwalona przez Sejm 29 lipca 2005 r. Pełnomocnik realizował takżewiele projektów z programów przedakcesyjnych lub wspólnotowych, organizując m.in. szkoleniadla sędziów, prokuratorów i policjantów oraz dla urzędników administracji publicznej z zakresuproblematyki gender mainstreaming.Komisja ds. Równego Statusu Kobiet i MężczyznWarto również wspomnieć, że w okresie kwiecień–październik 2005 r. działała w Sejmie stałaKomisja ds. Równego Statusu Kobiet i Mężczyzn. Do zakresu działań Komisji należały sprawy wynikającez konstytucyjnej zasady równych praw kobiet i mężczyzn, w tym przestrzeganie równychszans obu płci w politycznym, gospodarczym i społecznym życiu kraju.Parlamentarna Grupa KobietParlamentarna Grupa Kobiet (PGK), powstała w 1991 r., z założenia ma charakter ponadpartyjnyi od swojego powstania tworzyła zaczątki zinstytucjonalizowanego lobby kobiecego. Pozainicjatywami ustawodawczymi, ma ona pełnić funkcję integrującą szeroko rozumiane środowiskakobiece w Polsce.W kadencji 1993–1997 do PGK należało 45 posłanek (na 60) i 7 senatorek (na 13) z 4 ugrupowańpolitycznych (na 5, w których były kobiety). Inicjatywy ustawodawcze PGK koncentrowałysię wokół nowelizacji Kodeksu rodzinnego i opiekuńczego (ułatwienie procesu adopcyjnego, negatywnestanowisko wobec propozycji ustanowienia separacji małżonków, przywrócenie ułatwieńw przeprowadzaniu rozwodów). PGK proponowała też zmiany ustawy dotyczącej sposobu ściąganiaalimentów oraz zdecydowanie opowiadała się za nowelizacją ustawy o planowaniu rodziny,ochronie płodu ludzkiego oraz warunkach dopuszczalności przerywania ciąży, która uwzględniałabymożliwość przerywania ciąży z tzw. względów społecznych. Ponadto PGK opracowałazapisy dotyczące równości kobiet i mężczyzn, które ostatecznie znalazły się w nowej Konstytucjiuchwalonej w 1997 r. W tym samym roku zgłoszono po raz pierwszy projekt ustawy o równymstatusie kobiet i mężczyzn, pod którym z inicjatywy PGK zebrano 196 podpisów. Po pierwszymczytaniu projekt przekazano do prac w komisji, ale nie dokończyła ona pracy przed upływemkadencji Sejmu.33Rządy i uczestnictwo