BYTOMSKA BIBLIOTEKA PEDAGOGICZNA BIBLIOTEKA ...

publikował, może za sprawą Lompy. W Piasku znowuż był pastor, którywydał książeczkę z opisaniem Śląska. W okolicy miał Lompa kolegę,Jerzego Kaudera, także zbieracza ludowych pieśni śląskich. Nieodległabyła Częstochowa, a więc ruch, kulturowy ferment. Ten wiejskinauczyciel wiele podróżował, miał bogate kontakty. Bezpośredniodotykał też wielkiej historii: jako tłumacz przysięgły pracował przykomisji, ustalającej granice między Królestwem Polskim a Śląskiem.W wydanym niedawno przez Pana, a tłumaczonym przez Lompęstatucie cechu krawców zawarł on na wstępie taką informację: „Tłumaczenieprzez Józefa Lompę, mieszczanina Woźnickiego, tłumacza przysięgłegoi aktuariusza sądowego, członka korespondującego Cesarsko KrólewskiegoTowarzystwa Gospodarczo-Rolniczego w Krakowie, korespondującegoTowarzystwa Przyjaciół Nauk w Wielkim Księstwie Poznańskim, członkaTowarzystwa Rolniczego w Królestwie Polskim, Autora i wieszczagórnośląskiego” * . To przyjęty ówcześnie obyczaj czy jednak pewien brakskromności?No, skromny to Lompa nie był. Świadczy o tym chociażby fakt,że swoim dzieciom nadawał po kilka wyszukanych imion, przykładowo:Ernestina Josephina Catharina, Gustaw Eduard Aegidius, TeodorFerdynand Carl Otokar Adam; na chrzestnych wybierał postaciznaczące. Prześledziłem kiedyś stosowne zapisy metrykalne; piszęo tym w szkicach z dziejów Lubszy † . A jeśli już wspominamy o dzieciach– przy takiej ich liczbie ileż Lompa musiał mieć potomków! Zwracali siędo mnie ludzie, z różnych stron Polski i nie tylko, doszukujący sięrodzinnych związków ze „szkolnym z Lubszy”. Niektórym już czas i losyzniekształciły nazwisko, np. na Lompe, choć w tym akurat historia siępowtarza: pierwotne nazwisko Lompy też brzmiało inaczej: Lampa. Jegoprzodkowie przybyli na Śląsk prawdopodobnie z okolic Królewcaw Prusach Wschodnich. Jest taka fajna strona internetowa, prowadzonaprzez Częstochowskie Towarzystwo Genealogiczne, gdzie można o tympoczytać, o tych poszukiwaniach potomków Lompy, pełnychentuzjazmu. Jest dla mnie budujące, jak wielu młodych ludzi interesujesię tą postacią, genealogią. To świetne potwierdzenie, że Lompaciekawi nadal i to bynajmniej nie tylko historyków.Zapewne Lompa wpisałby się interesująco w aktualne, częstoburzliwe dyskusje na temat śląskości. Głosił przecież: „Musimy świadomibyć tego, żeśmy Słowianie, żeśmy między Słowianami Polacy, a międzyPolakami – Ślązacy”. A także: „Ja iako Szlązak piszałem dla Szlęzaków” …* B. Szczech: Statut cechu krawców w Woźnikach z 1852 roku w tłumaczeniu Józefa Lompy. Woźniki: [staraniemburmistrza] ; Kalety: Piotr Kalinowski, 2012, s. 12. ISBN 978-83-62995-51-6† B. Szczech: Szkice z dziejów Lubszy i okolicy. Lubsza: [b. w.], 1998. ISBN 83-910093-2-711