2 - Federación Galega de Montañismo

forestal da zoa, que seria oencargado de faciliarno-las Arbores.Unha vez pasados os tr&mitesburocrAticos chegaba a horade escolle-lo lugar. Axudados pormen bros da forestal, recorremosos arredores, buscando un lugarapropiado para a nosa paltacion.Demos tra-la bdsqueda con lugarapropiado: un antigo viveiro flotante,onde moi preto pasa unpequeno riachuelo. Pasteriormente,menbros do clube,a axudadosde Protection civil, fixeronos traballos precisos para espera-lachegada dos pequenos.(Limpiouse m~nuciosamente azoa, preparouse a terra, e fix&-ronse as buratas pertinentes).EXCURSION:Corno xa rnencionamos anteriormente,a marcha comenzou aeso das dez da mafia. Distribuidosen grupos, un colectivo dunhassetenta e cinco persoas,puxo harmoniosamente, rumboNorte, direcci6n Fonte de Trave.0 sorrisa dos pequenos non sedeixaba intimidar, pola brdtemaque nos saudaba es a mafia.Todos estaban moi inquietos,pois para moitos, era a primeirasaida 6 monte, un terreo descohecidopara as sljas vidas.Comenzarnos a camifiar a unritmo moi suave, marcado por unrnernbro do clube que controlabaa cabeceira (que estaba comunicadoa travks dos walkis, comonitor que pechaba a formacion).0 aire bravio, deu pe paraque se traspasasen as fronteirasda timidez, e nun abrir e cerrarde ollos atopar comentarios domAis diverso. Pouco a poucofoise rompendo ese medo queatopamos, cando nos sentimosinseguros e...fodo o rnundo se sentiaforte, e con gaias de come-lomundo. Pero 6 pouco comenzoua subida, e as torzas parecianoutras. 0s grupos fSronse estirando,e os mais pequenoscomenzaban xa a sufrir as penuriasda pendente. Chegados oBarranco Rubio fixemos o descansopertinente, para observa-loestada dos participantes. Asfacianas amosaban un pouco decansancio, pero o mero feiro deatoparse pro riba de todo, comoun aguia, facia pasaxeiro todotipo de males. Mais, quedaba asegunda etapa da ascensi6n.Puxemonos en marcha e 6pouco soupemos que esta ia selaetapa mais dura. 0 s maispequenos quedaron atras tendoque ser transportado algljn delespolos monitores.Unha wez, chegado a curne, 1fixerno-la pertinente parada para ,recupera-las farzas perdidas.Todos, pequenos e grandes, apesar de estar algo mais quecansos, sentianse cernplacidospor chegar ata aEi. Despois, trasun pequeno tram0 chairo, chegamos6 lugar da plantacion.Apenas descansarnos, e puxemonosa traballar. PrimeiramenteArmando dirixiu a clase teorica,onde se Ile explicou os rapacescomo plantar unha arbore, e2c.Pouco despois cada pequenocolleu o seu bidueiro, e por tuanosvixiados polos t&nicos,f6ronse plantando os sesenta ecinco bidueiros, amais dos cindoabetos Douglas. Todos colaboraron,e cont~buiron a levar a cab0a plantacidn.Sen lugar a dubidas foi moifermoso ve-lo rostro dos pequenos,que plantando a arbore sentianse0s m8's felices do mundo.Unha vez rematado, dispuxbmonosa camifiar ata Fonte deTrave, onde se iniciou a etapa deabituallarniento. Repartironse ostrozos de empanada, a bebida eo bo humor. Esto acontecia xa aredor das ddas da tarde. UnhaII