The Scottish Celtic review

"chaFlu Mac Cold, 183iiihic Luthaich, 'ic Thitin, 'ic Fliiun, 'ic Airt, 'ic ard og righfiiiinn ; agus tha 'u t-am a uia dhomh dol dacliaidh. Is gleallabanach a thuinig mi do 'n rlgheachd agad-sa ; agus is e sidan t-aobhar air son an d'tliainig mi, gu'm faigiiinn fios 'd e a'choire a rinn mi ort, no 'd e 'n t-aobliar aii- son gu 'n do chuir thutri gaisgich a dh' iarraidh comhraig orm, agus a tlioirt sgrios airmo chiiid dhaoine." " Ciia d' rinn thu riamh coire orm-sa," thuirtan rlgli ; "agus tha mi 'g iarraidh mile maitheanas. Cha do chuirmise na gaisgich a d' ionnsaidh. Cha'n i an fhirinn a dh' innisiad.'S ann a bha 'n sid triiiir dhaoine, agus bha iad a' leannanachdri trl mnathan-slth; agus thug iad sin doibh an luintean ; agusdar a bhios na le'intean umpa, tha comhrag ceud an laimh gach tirdhiubh. Ach feumaidh iad na le'intean a cliur dhiubh a h-uileoidhche, agus an cur air ciil chaithrichean ; agus nam biodh naleintean air an toirt bhuatha, bhiodh iadsan an la-ar-n-mhaireachCO hag ri daoine eile."Fhuair Fionn gach urram,'s gach ni a b' urrainn an rlgh a thoirtda ; agus an uair a dh'fhalbh e, cliaidh an righ agus a bhanrighinu,agus an sluagh sios gu cladacb, a dh'fhagail beannachdaige.Dh'tlialbh Fionn an so 'na churachan ; agus bha e a' seoladh aslos ri taobh a' chladaich, dar a chunnaic e oganach 'na ruith agusa' glaodhaich ris.Thainig Fionn a staigh dliith do thir leis a' churachan,agus dh' fliiosraicli e ciod a bha 'dhith air." Is mise," ars'an t-6ganach, "gOle math ag iarraidh maighistir." "Ciod anobair a ni thu ?" arsa Fionn. " Is mise," ars' e-san, " am Fiosaichea' s fearr a th' ann." " Leum a staigh do'n bhata, ma ta." Leumam Fiosaiche a staigh ; agus ghabh iad air an aghaidh.Cha b' fhad a chaidh iad dar a thainig an t-ath-6ganach 'naruith. " Is mise," ars' e-san, " gille math ag iarraidh maighistir.""'De'n obair a ni thu?" arsa Fionn. "Is mise meiileach chomath 's a th' ann." Leum a staigh do 'n bhata, ma ta ;" agus thugFionn leis am fear so cuideaclid. Chunnaic iad an so an treasoganach a' ruith 's a' glaodhaich. Thainig iad dluth do thir."'De'nduine thusa ?" thuirt Fionn. "Is mise," ars' e-san, " anstreapadair a 's fearr a th' ann ; bheir mi suas ccud pund air momhuin 'san ait nach seas a' chuileag ri latha ciuin samhraidh."" Leum a staigh;" agus thainig am fear so a staigh cuideachd." Tha mo rogha ghillean agam a nis," thuirt Fionn;e bhith nach dean iad so feum."'n fheudDh'fhalbh iad ; agus stad cinn no coise cha d' rinn iad gus an