The Scottish Celtic review

"182 Fin Mac Coal.o chadal. " Ciamar idir," ars' e-san, " a thainig an ceann so anso ? Gu cinnteach, cha'n e mo throich a rinn e." " C arson," arsa"Fionn, "nach b' e ?An ath-oidhche, bha 'n righ ag iarraidh dol e ft'in do'n i\itchomhraig,"A cliionn," thuirt e, "gu'n tig feai- a's mo na'm fearud a nochd; agiis bidh an righeachd air a sgrios, agus tu fein airdo mharbhadh; 's nach e sin an tlachd a tha mi gabhail ann thubhith agam." Ach dh'fhalbh Fionn, is thachair gach ni mar athachair roimhe, gus an d' thainig am fear mor ud a ris ag iarraidhdioghaltais air son a mhic, agus an righeachd a bhith aige, no comhragceile. Thoisich e fhtein is Fionn; is bha Fionn a'dol air 'ais.Labhair e ri Bran, "A bheil thu dol a leigeadh leis mise a mharbhadh1 " Thug Bran gnusd as, agus dh' fhalbh e is rinn e suidheair an ti'aigh. Bba Fionn a' sioi'-dhol air 'ais, agus ghlaodh e a risri Bran. Leum Bran is bhuail e a' bhrog nimhe air an FhearMhor, is thug e'n cridhe 's an sgamhan as. Ghearr Fionn anceann dheth, agus thug e leis e, agus dh'fliag e air bialthaobh antaighe e. Dhuisg an righ ann an eagal mor agus ghlaodh e, " Morigheachd air a call, agus mo throich agus mo mheasan air ammarbhadh "! Thug Fionn togail air fein, agus thubliairt e nachrobh; agus cha bu bheag gairdeachas an righ 'nuair a chaidh emach, agus a chunnaic e'n ceann a bha air bialthaobh an taighe.An ath-oidhche, thainig cailleach mhor gu tir, agus dheanadhan fliiacail a bha'n dorus a beoil cuigeal. Bhuail i beum-sgi^ithe :" Mharbh thu," ars' ise, " m' fhear agus mo mhac." " Mharbh mi,"thuirt Fionn. Thoisich iad air a chtiile ; agus bu mhio.sa doFhionn e fhein a dh'ion o'n fhiacail na o 'n laimh aig a' chaillich.'Nuair a bha i brath foghnachdainn da, bhuail Bran i leis a' bhroignimhe, is mharbh e i mar a rinn e air each. Thug Fionn leis anceann, is dh' fhag e air bialthaobh an taighe e. Dhuisg an righann an iomguin mhoir agus ghlaodh e, " Tha mo righeachd air a!call, agus mo throich agus mo mheasan air am marbhadh" Cha 'n 'eil," thuirt Fionn, is e 'g a fhreagairt ; agus an uair achaidh iad a mach, agus a chunnaic iad an ceann, thuirt an righ," Bidh a nis tuilleadh slth agams' agus aig mo righeachd. Thaan so mathair na cuain i fht^in air a marbhadh; ach innis dhomhCO thu. Bha e 'san tairgneachd agam-sa gur h-e Fionn Mac-Cumhaill a bheireadh fuasgladh dhomh, 's cha 'n 'eil e ach ochdbliadhna deug a dh'aois fhathast : Cothusa, ma ta, no ciod et'ainm?" "Cha do sheas riamh," arsa Fionn, "air seiche mairtno eich d'an aicheadhainn m'ainm. Is mise Fionn mac Cunihaill,